已经是第一章了
บทที่ 97 รู้ดีแก่ใจ
บทที่ 97 รู้ดีแก่ใจ
จิรภายืนเอามือข้างหนึ่งเท้าสะเอวพิงสะโพกอยู่ตรงโต๊ะทำงานที่เคยเป็นของธียศพลางเอ่ยขึ้น “ผู้จัดการคะ แผนกเราไม่มีใครไม่ใช้คอมฯทำงานหรอกค่ะ มาหาคอมฯว่างที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์”
นิปุณรู้สึกว่าที่จิรภาพูดก็มีเหตุผล เขาหันไปมองนารา “นีราเธอลองโทรไปถามประธานโตษณดูดีไหม? ชั้นสามสิบเอ
已经是最新一章了
加载中
