บทที่ 14 (2)
ทางด้านคนที่ทุกคนกำลังหาตัวกันจ้าละหวั่น ตอนนี้กำลังถูกมัดแขนไพล่หลังติดกับใครอีกคนในสถานที่ชื้นและเหม็นอับอย่างมากจนมันทำให้สติที่หายไปได้กลับคืนมา
วิลาสินีลืมตาสลึมสลือ สิ่งแรกที่เห็นก็คือโรงไม้เก่าๆ ผุพังกับหลังคาที่มีรูโหว่จนแสงอาทิตย์ส่องรอดลงมาตรงบริเวณที่หล่อนอยู่ หล่อนถูกจับให้นั่งอยู่บนพื