บทที่ 533 ติดกับ
บทที่ 533 ติดกับ
เจียงเจิ้นได้ฟังประโยคนี้ก็รู้สึกเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย
เขาลูบๆหัวของเจียงนวลนวล พร้อมกับพูดขึ้นด้วยความเอ็นดู“แน่นอนสิ พ่อจะเตรียมอาหารให้ลูกเดี๋ยวนี้แหละ รอพ่อที่นี่สักแป๊บนะ”
“อื้อ”
เจียงนวลนวลเผยให้เห็นถึงรอยยิ้มที่อ่อนหวาน
หลังจากที่เจียงเจิ้นหันตัวเดินเข้าครัวไป รอยยิ้มนั้นก็