已经是第一章了
บทที่ 545 เมาหัวราน้ำ
บทที่ 545 เมาหัวราน้ำ
สายลมพัดขึ้น ผ้าม่านปลิวขึ้นสูง
แสงยามเช้าสาดเข้าบนใบหน้าของจิ้นเฟิงเฉินที่เสื่อมโทรม ความสง่าของเขา ค่อยๆเลือนหาย
สายตาที่เฉียบขาดคมเข้มเปลี่ยนเป็นความอ่อนล้าผิดหวังทดแทน ไม่มีแสงเลย
“ใกล้แปดโมงครึ่งแล้ว ทำไมพี่ยังไม่ตื่น?”
จิ้นเฟิงเหราวิ่งบนทางเดินอย่างเร่งรีบ ปากก็พึมพำ
已经是最新一章了
加载中
