已经是第一章了
บทที่ 724 ลางสังหรณ์
บทที่ 724 ลางสังหรณ์
“ค่ะ แล้วฉันจะรอนะ” เจียงสื้อสื้อลูบไปที่ศีรษะน้อยๆของเขาแล้วยิ้มออกมา
เมื่อพูดจบ เจียงสื้อสื้อก็เดินหันหลังจากไปโบกแท็กซี่และขึ้นรถ
จิ้นเฟิงเฉินที่อยู่ในชุดลำลองสีดำยืนอยู่ที่หน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส มือของเขาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ดวงตาอันลึกซึ้งมองไปยังเจียงสื้อสื้อที่จาก
已经是最新一章了
加载中
