已经是第一章了
บทที่ 3 (7)
เสียงล้อบดกับถนนพร้อมกับเสียงร้องด้วยความตกใจของผู้คนที่หันมามอง แต่อะไรก็ไม่เท่ากับว่าร่างของเพียงรุ้งที่พยายามกระโดดหลบออกมาให้พ้นทางถนนกลับไถลลงไปบนพื้นด้านหนึ่ง เสื้อสีขาวของหล่อนเปื้อนฝุ่นเลอะ หัวเข่าครูดกับพื้น เรียวขาเป็นรอยถลอกพอๆ กับมือที่แสบร้อนจากการครูดสีของผิวถนน
“โอ๊ย! บ้าจริง”
หล่อน
已经是最新一章了
加载中
