บทที่ 3 (8)   1/    
已经是第一章了
บทที่ 3 (8)
เขาพยักพเยิดให้หล่อนนั่งลงบนโซฟาข้างๆ แล้วก็ไม่พูดพล่ามทำเพลงเลยสักนิดกับการทำตัวเป็นหมอจำเป็นสำหรับหล่อน ทั้งที่หล่อนไม่อยากให้เขามาช่วยเป็นหมอจำเป็นเลยสักนิดเดียว “เป็นแผลตรงไหนบ้าง บอกมาให้หมด ฉันจะได้ทำแผลให้ทีเดียว” “มะ...ไม่เป็นไรค่ะ ฉันทำเองได้” “ฉันไม่ได้ขอความเห็นนะแม่ระเบิดเพลิงจอมซุ่มซ
已经是最新一章了
加载中