บทที่ 13 (2)   1/    
已经是第一章了
บทที่ 13 (2)
แต่แล้วคำตอบที่เขาต้องการกลับเดินเข้ามาหาตอนที่ร้านปิดพักในช่วงบ่าย เพียงแต่ว่าคำตอบนั้นกลับเป็นมนุษย์ที่มีลมหายใจและเขาเผลอลืมไปได้อย่างไรว่าคนๆ นี้ก็สามารถใช้วิธีนี้ได้ด้วยเหมือนกัน “ฟร็องซัวร์!” ชายท่าทางภูมิฐานเดินเข้ามาในร้านทั้งที่ป้ายหน้าร้านก็บอกชัดอยู่แล้วว่าปิดให้บริการเพื่อจะรอเปิดในช่ว
已经是最新一章了
加载中