บทที่ 15 (1)

บทที่ 15 เพียงรุ้งเดินกลับมาหามารดาที่ร้านที่เป็นทั้งบ้านของหล่อนด้วย หญิงสาวมองทุกอย่างขวางหูขวางตาไปหมด แต่ก็ยังเป็นโชคดีของทุกคนอยู่บ้างที่ไม่โดนหล่อนพาลใส่ “เฟลอร์ ไปหงุดหงิดอะไรมา” คุณพณิดาถามเมื่อเห็นหน้าลูกสาวคนเล็กที่ออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงเดินเข้ามาด้านหลังร้านที่เป็นส่วนพื้นที่ของเจ้าข