บทที่22. ซุกซนและร้ายกาจ

“กรี๊ด” “สการ์เล็ตต์!” ยามาทปราดเข้ามากอดร่างบอบบางที่หวีดร้องสุดเสียง สการ์เล็ตต์ลืมตาโพลงอย่างตื่นตระหนกและเผลอกอดเขาแน่นอย่างหาที่พึ่ง “คุณปลอดภัยแล้ว” “ฉัน...ฝันร้าย” เธอพูดอย่างเหนือหอบ แต่หัวใจเริ่มเต้นเป็นปกติเมื่อมือใหญ่ลูบผมเธออย่างปลอบโยน “มันก็แค่ฝันร้าย ทุกอย่างจบแล้ว” ยามาทจุมพิตหน้าผากเธอเบาๆ “คุณเพิ่งหลับไปสามชั่วโมงเอง นอนต่ออีกหน่อยเถอะ” “ที่นี่ที่ไหนคะ” “รังหนูของผม” ยามาทพูดติดตลกแล้วประคองร่างบางลงนอนอีกครั้ง แม้จะไม่มีคำพูดใดเอ่ยออกมาแต่เขาก็รู้สึกได้ถึงแววตาที่อ้อนวอนให้เขายังอยู่ตรงนี้ “ผมจะอยู่ข้างๆ จนคุณหลับ” “อายะปลอดภัยแล้วใช่ไหมคะ” สการ์เล็ตต์ถามน้ำเสียงแหบแห้ง “ใช่” เขาพยักหน้ารับแล้วใช้นิ้วเกี่ยวพันเส้นผมยาวสลวยของเธอเล่น “แต่ผมให้นอนพักดูอาการที่โรงพยาบาลสักคืน” “ขอบคุณค่ะ” เธอพึมพำ “มีแต่เรื่องวุ่นวายเพราะฉัน” “เพราะความโลภของคนต่างหาก” เขาขยับตัวขึ้นนอนเคียงข้าง “เล่าเรื่องคุณให้ฉันฟังบ้างซิ” “ผมก็แค่ เด็กกำพร้าที่ท่านลุงคาร์ดัลเคยช่วยชีวิตไว้เท่านั้น” เขาเอ่ยอย่างปวดปร่า “ครอบครัวผมถูกโจรทะเลทรายดักปล้นพ่อกับแม่ถูกฆ่าตายต่อหน้าต่อตา แต่ตอนนั้นกองทหารลาดตระเวนของท่านลุงคาร์ดัลผ่านมาพอดีจึงได้ช่วยผมได้ทัน ท่านเห็นผมไม่มีใครจึงรับมาอุปการะ ผมจึงตั้งใจตอบแทนบุญคุณครั้งนั้นด้วยการเป็นหมอที่ดี” “แล้วทำไมถึงเลือกเป็นหมอละคะ คุณออกจะต่อยตีเก่งตะตาย” เธอหัวเราะขึ้นมารู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก “ผมไม่ชอบต่อยตีผมต้องป้องกันตัวเองต่างหาก” เขาแก้ตัว “และก็เพราะเหตุผลนั้นผมถึงเลือกเป็นหมอ ที่บาฮาเนียยังต้องการหมออีกมากและมากพอๆ กับที่ต้องการทหารนั่นแหละ” “คุณไม่ใช่...เอ่อ...” เธอเอ่ยถามเสียงแผ่ว ยามาทเลิกคิ้วกับคำถามที่เอ่ยไม่จบ แต่เขาก็เข้าใจมันดีสักวันหนึ่งเขาต้องพูดออกไป “ผมเป็นแค่เด็กน้อยที่เติบโตในครอบครัวค้าขายเท่านั้น ไม่ได้เป็นญาติฝ่ายไหนของตระกูลอัลบาหรอก” ‘ความจริงมักสร้างบาดแผลแห่งความปวดร้าวเสมอ’ ชายหนุ่มบอกกับตัวเองในใจ ขาปิดเปลือกตาอย่างเหนื่อยอ่อนแต่อีกครึ่งหนึ่งก็รู้สึกโล่งใจ ก่อนหน้านี้เธอเป็นเพียงช่างทำตุ๊กตาทำมือเท่านั้น และเขาก็เป็นลูกค้ากระเป๋าหนักที่จะเรียกร้องเอาอะไรก็ได้ แต่ตอนนี้เธอกลายเป็นลูกสาวคนเดียวของผู้มีพระคุณของเขาไปแล้ว เธอกลายเป็นเจ้าหญิงน้อยๆ ไปแล้วในขณะที่เขาเป็นเพียงคนต่ำต้อยผู้อาศัยเท่านั้น “ยามาท...” มือเรียวเล็กประคองใบหน้าคมเข้มให้หันมาสบตาเธอ ในแสงสลัวนั้นกลับปรากฏดวงตาสีน้ำตาลเปล่งประกายระยิบระยับราวกับแสงไฟริบหรี่ของคนหลงทา ในแววตาที่เคยหวาดหวั่นกลับแน่วแน่และมั่นคงอย่างน่าประหลาดใจ มือเรียวลากนิ้วแตะริมฝีปากหยักสวยของชายหนุ่มแผ่วเบาเหมือนลมลูบไล้ใบไม้แล้วค่อยๆ ลากผ่านปลายคางเปื้อนเคราบางๆ ลากนิ้วลงตามสาบเสื้อเชิ้ตสีเข้มที่เขาสวมก่อนจะจับมือใหญ่ของเขาขึ้นมาจูบที่ปลายนิ้ว แต่ดวงตาเธอยังจับจ้องที่ดวงตาสีเทาของเขาไม่กะพริบตา “สการ์เล็ตต์” เสียงเขาแผ่วจนเกือบจะเป็นเสียงครางต่ำ“อย่า...” “ยามาท” น้ำเสียงเธอหวานและกังวานเหมือนเสียงระฆังในโบสถ์ ร่างบางขยับขึ้นนั่งคร่อมร่างใหญ่ของเขาแล้วโน้มหน้าลงมาทาบริมฝีปากเขาอย่างแช่มช้า เธอเรียนรู้จากเขา ไล้ริมฝีปากของด้วยริมฝีปากเธอ ขบเบาๆ เพื่อเรียกร้องให้เขาเปิดใจยอมรับก่อนจะแทรกลิ้นนุ่มๆ แสนอุ่นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดอย่างดูดดื่ม เสียงครางเบาๆ ของสการ์เล็ตต์ปลุกเร้าอารมณ์ของเขาให้ลุกโชนและเผาไหม้อย่างรวดเร็ว เขายันตัวลุกขึ้นแล้วกอดร่างบางแน่นขึ้นมือใหญ่ประคองต้นคอเธอไว้เพื่อรับการจู่โจมที่แสนหนักหน่วยขึ้น มือหนึ่งก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วรูดซิบด้านหลังออกเผยผิวเนียนให้เขาลูบไล้จนกายหญิงสาวสะท้านเป็นเสียงสะอื้น สะโพกของเธอขยับเคลื่อนไหวบนตกของเขา เธอรู้สึกถึงพลังงานมหาศาลที่จะเปลี่ยนแปลงทั้งชีวิตเธอมันแสนร้อนระอุและท้าทายจนเธอต้องบดเบียดจุดอ่อนไหวเข้าหา ริมฝีปากของเขายังคงมอบความหวานให้ไม่รู้จักหยุดในขณะที่มือใหญ่เริ่มเคลื่อนไหวไปตามจุดอ่อนไหวของหญิงสาว เขาถอนจุมพิตเพื่อถอดชุดเดรสแสนสวยของเธอออกทางศีรษะ ปลดตะขอบราออกก่อนที่เขาจะดึงกิ๊บติดผมของเธอออกปล่อยให้เส้นผมยาวหยักสลวยลงมาปิดทรวงอกที่สะท้อนขึ้นลงเพราะแรงหอบหายใจ ผิวขาวเนียนและแสนนุ่มมันเย้ายวนในแสงสลัวจนเขาอดใจไม่ไหวทาบริมฝีปากดูดกลืนยอดอกที่บวมเป่งเพราะแรงปรารถนา มือเรียวสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีดำที่แสนนุ่มมันนุ่มกว่าที่เธอเคยคาดคิดและทุกความรู้สึกที่ประดังประเดเข้ามามันยากเกินจะอธิบาย มันคือระลอกคลื่นที่เธอไม่เคยรู้จัก ความร้อนระอุที่เผาไหมเธอจนกลายเป็นเสียงครวญครางทำให้มือเรียวสะเปะสะปะไปตามเสื้อเชิ้ตของเขาและดึงมันออกอย่างไม่รู้ตัว “ปีศาจตัวน้อย” ยามาทยิ้มที่ปากและดวงตา เขาจัดการผ่อนร่างเธอลงนอนแผ่หลาบนเตียงกว้างที่เคยอ้างว้าง แต่บัดนี้ความรู้สึกเหล่านั้นความร้อนจากกายเธอละลายมันไปหมดสิ้น! เขาขยับตัวลุกขึ้นแล้วจัดการเสื้อผ้าของตนออกก่อนทาบกายลงมา มือใหญ่ลูบไล้ขาเนียนก่อนจะเลื่อนขึ้นเพื่อถอดอันเดอร์แวร์ลูกไม้แสนหวานออกและจุมพิตดูดดื่มอย่างหิวกระหาย มือของเขาแสนซุกซนและร้ายกาจ ทุกจุดที่มือใหญ่ลากผ่านล้วนสร้างระลอกคลื่นที่แสนรัญจวน รสชาติของเธอช่างแสนหวานและชวนให้มึนเมามากกว่าไวน์ใดๆ ที่เขาเคยลิ้มรส นิ้วมือของเขาแทรกเข้าไปแตะไวน์รสเลิศที่ใจกลางแห่งความเป็นหญิง สการ์เล็ตต์เผลอครางออกมาอย่างไม่สามารถควบคุมตนเองได้ สะโพกขยับเข้าหาอย่างที่ธรรมชาติสั่งสอนให้มนุษย์ทำเช่นนี้ เพื่อเผ่าพันธุ์เพื่อการดำรงอยู่และเพื่อชีวิตใหม่ มันเป็นการก้าวข้ามดินแดนใหม่ที่แสนลี้ลับที่เธอไม่เคยไป ชายหนุ่มแตะถูกเส้นพรมแดนนั่นเขาเงยหน้าขึ้นจากทรวงอกแล้วกระซิบที่หูของเธอด้วยน้ำเสียงที่รวดร้าวด้วยแรงปรารถนา “ให้ผมนะ” สการ์เล็ตต์ตอบรับด้วยการเอียงศีรษะมาหาเผยอริมฝีปากขึ้นเพื่อให้เขาจุมพิตเธออีก และเขาก็ทำตามราวกับทาสผู้ซื่อสัตย์ ในขณะที่ลิ้นของเขาแทรกเข้าหาความหวานในโพรงปากมือของเขาก็เลื่อนให้ขาของเธอเปิดออกต้อนรับเขาอย่างเต็มใจ สการ์เล็ตต์ผวาเฮือกแล้วกอดเขาแน่นแต่ก็เต็มไปด้วยความปรารถนา จนเธอเป็นฝ่ายยกสะโพกเข้าหาเขา ชายหนุ่มยิ้มที่มุมปาก เขาแสนดีใจที่เธอตอบรับไมตรีของเขาอย่างกระตือรือร้น เธอเป็นนักเรียนที่เก่งกาจเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว ความรู้สึกที่เขามอบให้ช่างเหมือนแสงแรกแห่งจักรวาลที่นำสิ่งใหม่เข้ามาในชีวิตของเธอมันร้อนรุ่มและทรมานแต่เปี่ยมไปด้วยความสุขเขารู้ดีว่าตนเองไม่ได้เพียงแต่ครอบครองร่างนี้เท่านั้น แต่เขายังสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณที่พร้อมจะหล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียวเพื่อสร้างชีวิตใหม่มันแสนอัศจรรย์นักที่เขาไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใครมาก่อน เขาเพิ่งเข้าใจความหมายของ ‘สองรวมเป็นหนึ่ง’ ก็ครั้งนี้ มันไม่ใช่แค่ปฏิกิริยาทางเคมี แต่มันคือสิ่งที่ ‘คนรัก’ จะมอบให้กันเท่านั้น สการ์เล็ตต์หวีดร้องออกมาเมื่อระลอกคลื่นแห่งชีวิตถาโถมเข้าใส่อย่างรุนแรง เหมือนมีแรงสั่นสะเทือนขนาด 9 ริกเตอร์ สั่นไหวกายของเธอและที่สำคัญกว่าคือเธอรู้สึกได้ว่าเขาก็เป็นเช่นเดียวกับเธอ มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทั้งคู่รู้ดีแม้จะไม่ได้เอ่ยออกมา และทั้งสองได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นประสานเป็นจังหวะเดียวกัน ชายหนุ่มผ่อนร่างของตนลงนอนข้างกายหญิงสาวที่ยังหอบหายใจแรงอยู่ เขายกมือเธอทาบกับมือของเขาแล้วสอดนิ้วเข้ากำมือเธอไว้แน่น สการ์เล็ตต์ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน เธอขยับศีรษะเพื่อที่จะได้หนุนไหล่เขาถนัดได้ยินเสียงพึมพำที่เธอแปลไม่ออก แต่กลับสร้างความอบอุ่นให้หัวใจของเธอว่า เขาจะรักและปกป้องเธอตลอดไปเท่าที่ลมหายใจของเขาจะมี.