บทนำ ทาสรักบำเรอ (2)

“ไม่เอาน่าที่รัก อย่างอแงสิ ผมกำลังยุ่งมาก ไว้เลิกงานค่อยคุยกันนะ” ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนประเด็นเพื่อยุติบทสนทนา แต่หญิงสาวก็ไม่ยอม “อย่าเพิ่งวางสายค่ะ คุณลืมอะไรไปหรือเปล่า?” หญิงสาวทักท้วงเสียงเข้ม “ลืมอะไรครับ?” ปีเตอร์ย่นคิ้วเข้าหากัน “วันนี้เรามีนัดดินเนอร์มื้อค่ำไงคะ แต่ดูเหมือนว่าคุณจะลืมนัดของเราแล้ว” คนโทรมาบอกงอน ๆ ปีเตอร์ชะงักพลางเอามือนวดขมับ เพราะเขาลืมเรื่องนี้ไปสนิทใจจริงๆ “จริงด้วยนาญ่า ขอโทษที พอดีช่วงนี้ผมงานยุ่งมาก เอาไว้ผมเคลียร์งานเรียบร้อยแล้ว ผมจะพาคุณไปดินเนอร์ในที่ที่คุณอยากไปนะที่รัก” “เมื่อไหร่ล่ะคะ?” “คงต้องดูตารางงานอีกที” นาญ่าถอนหายใจใส่โทรศัพท์ เพื่อให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าเธอไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ปีเตอร์ ฉันต้องการความแน่นอน คุณเบี้ยวนัดตลอด ทั้งที่คืนนี้คือดินเนอร์สำคัญ ฉันนัดคุณล่วงหน้าตั้งครึ่งเดือน พอถึงเวลาคุณก็เบี้ยวนัดดื้อ ๆ ทำไมคุณถึงทำกับฉันแบบนี้คะ” หญิงสาวโวยวาย เพราะต้องการให้ปีเตอร์ได้พบหน้าพี่ชาย เพื่อที่ว่าจะได้พุดคุยเรื่องงานแต่งงานให้เป็นกิจจะลักษณะ แต่มันก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า เมื่อแฟนหนุ่มของเธอไม่สนใจและไม่เคยให้ความสำคัญกับเธอเลย!! “อย่าเพิ่งใส่อารมณ์สินาญ่า คุณก็รู้ว่าผมงานยุ่งตลอด” “ให้จริงอย่างที่พูดเถอะ! อย่าให้ฉันรู้ก็แล้วกันว่าคุณเอางานมาอ้างเพื่อเบี้ยวนัดฉัน” นาญ่าตอบโต้ด้วยความไม่พอใจ “ไม่เอาน่าที่รัก ผมรักคุณเสมอ เชื่อใจกันบ้างสิครับ นี่ผมตั้งใจว่าเคลียร์งานเสร็จแล้วจะได้หาเวลาไปคุยกับครอบครัวของคุณ” “ฉันนึกว่าคุณลืมเรื่องสำคัญนี้แล้วซะอีก” หญิงสาวไม่วายกระเง้ากระงอดใส่ “ผมจะลืมเรื่องสำคัญได้ไงล่ะนาญ่า ผมจะได้พูดคุยเรื่องงานแต่งงานของเรากับครอบครัวคุณสักที” “จริงนะคะ?” หญิงสาวใช้น้ำเสียงที่นุ่มหูกว่าเดิม “จริงสิครับ” ปีเตอร์กัดฟันพูด ทว่าคำโกหกของแฟนหนุ่มก็ทำให้นาญ่ายิ้มออกและอารมณ์ดีขึ้นมาได้ “คุณน่ารักที่สุดเลยปีเตอร์” “สำหรับคุณผมเต็มใจทำทุกเรื่องเพื่อความรักของเรา เดี๋ยวผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ พอดีคุยงานทิ้งไว้” “ค่ะ” หญิงสาวยิ้มบาง “ฝันดีนะที่รัก” ทำเสียงจุ๊บใส่โทรศัพท์ปีเตอร์จึงกดวางสาย ซึ่งชายหนุ่ม ไม่วายทำปากเบ้ ส่วนนาญ่า หรือ ท่านหญิงนานาญ่า น้องสาวเพียงคนเดียวของชีค บราเยสผู้ปกครองพื้นที่พิเศษทางภาคเหนือของประเทศบูไนญ่าอมยิ้มอย่างมีความสุข เพราะหากปีเตอร์ได้พบหน้าพี่ชายของเธอ ปีเตอร์ก็จะได้รู้เสียทีว่าเธอไม่ใช่คนไร้หัวนอนปลายเท้าอย่างเขาเข้าใจ แต่เธอคือท่านหญิงผู้สูงศักดิ์แห่งบูไนญ่า! นาญ่ากลับมายังห้องอาหารเพื่อพบหน้าผู้เป็นพี่ชาย พอเห็นสีหน้าบึ้งตึงของชีคบราเยส หญิงสาวก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมาอีก “เจ้าหมอนั่นจะมาเมื่อไหร่?” ชีคหนุ่มถามเสียงเข้มด้วยความไม่พอใจ เพราะทั้งชีวิตเขาไม่เคยรอใครนานเท่านี้ ที่สำคัญตอนนี้เลยเวลานัดมากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ไม่มีวี่แววว่าแฟนหนุ่มที่น้องสาวคบหาดูใจอยู่นั้นจะโผล่หน้ามาให้เขาเห็น “เอ่อ... ปีเตอร์เขามาไม่ได้ค่ะ พอดีมีงานด่วนเข้ามา เขาก็เลย...” “เบี้ยวนัด” ชีคบราเยสบอกเสียงห้วนห้าว สีหน้าแสดงความไม่พอใจออกมาชัดเจน “คือ... เขาติดงานด่วนจริง ๆ น่ะค่ะ” ท่านหญิงนานาญ่าอ้อมแอ้มตอบ ชีคบราเยสส่ายหน้า “แย่ที่สุด เรื่องง่าย ๆ แค่นี้ยังทำไม่ได้ อีกหน่อยเจ้าหมอนี่จะดูแลเราได้อย่างไร?” หญิงสาวพูดอะไรไม่ออกได้แต่ทำหน้าเศร้ากับคำพูดจี้ใจดำของพี่ชาย “พี่อยากเตือนเรานะนาญ่า ถ้าเลิกคบกับเจ้าหมอนี่ได้ก็ควรทำซะ ผู้ชายอย่างนี้ดูแลเราไม่ได้หรอก” ชีคหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง ใช่ว่าเป็นเพราะความอคติจากที่ปีเตอร์เบี้ยวนัด แต่เขาได้ให้คนไปสืบประวัติของปีเตอร์อย่างละเอียดมาแล้ว จึงรู้ว่า ปีเตอร์ แคลี่ย์ คือเพลย์บอยตัวพ่อที่ใช้ผู้หญิงเปลืองยิ่งกว่าเปลี่ยนกางเกงใน! แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการให้น้องสาวต้องมาเสียใจในภายหลังเพราะคนแบบนี้ “นาญ่าทำไม่ได้หรอกค่ะ เพราะนาญ่ารักปีเตอร์หมดหัวใจ”