บทที่ 29
ภายในห้องนอนนับดาวมีเพียงแสงสว่างจากโคมไฟคอยส่องให้เห็นเจ้าของห้องกำลังนอนบนเตียง เสียงร้องไห้จากร่างบนเตียงทำเอาหัวใจแกร่งอ่อนยวบ ร่างสูงทรุดกายนั่งขอบเตียงปัดเส้นผมที่ประหน้า
“ร้องไห้เหรอ”
“ฝุ่นเข้าตาค่ะ”
นับดาวขยับนอนหันหลังให้ เธอปาดน้ำตาลวก ๆ พร้อมกลั้นสะอื้น เธอรู้ว่าเขามาแต่กระนั้นก็ไม่อย