已经是第一章了
บทที่ 3 (6)
ภควัฒน์ฝืนยิ้ม จับมือคุณมารตีบีบเบาๆ ปลอบประโลม “ไม่เป็นไรจริงๆ ครับ อ่า แล้วนี่คุณพ่อไปไหนหรือครับ เสียงคุณณัฐนารีดังขนาดนี้ไม่เห็นคุณพ่อมาร่วมวง” เขาเปลี่ยนเรื่องพูดเพื่อให้หญิงสูงวัยลืมความกังวลที่ทำให้เกิดทุกข์
“พ่อเราคงไปที่สวนหลังบ้าน”
“ฮั่นแน่พูดถึงพ่อ มีอะไรกันเหรอ” เสียงของคุณคำรณดังขึ้นท
已经是最新一章了
加载中
