บทที่ 9 (2)   1/    
已经是第一章了
บทที่ 9 (2)
“ไหนคะ ขอดูคุณพ่อคุณแม่หน่อย” เธอยื่นมือมาตรงหน้า ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม “ผมขอสิ่งแลกเปลี่ยนจะได้ไหม” “จะขออะไรคะ” “ขอให้คุณเรียกตัวเองว่าป่าน เรียกฉันแล้วฟังทะแม่งหู ฟังแล้วขัดหูเหมือนห่างไกลไม่ใช่คนที่จะแต่งงานกัน นะป่าน ผมขอ ได้ไหม” เขาทำเสียงอ้อน “แหมก็…ได้สิคะ เรื่องแค่นี้เอง แต่อาจจะมีเผลอบ้าง
已经是最新一章了
加载中