บทที่ 9 (2)
“ไหนคะ ขอดูคุณพ่อคุณแม่หน่อย” เธอยื่นมือมาตรงหน้า
ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม “ผมขอสิ่งแลกเปลี่ยนจะได้ไหม”
“จะขออะไรคะ”
“ขอให้คุณเรียกตัวเองว่าป่าน เรียกฉันแล้วฟังทะแม่งหู ฟังแล้วขัดหูเหมือนห่างไกลไม่ใช่คนที่จะแต่งงานกัน นะป่าน ผมขอ ได้ไหม” เขาทำเสียงอ้อน
“แหมก็…ได้สิคะ เรื่องแค่นี้เอง แต่อาจจะมีเผลอบ้าง