บทที่ 11 (2)   1/    
已经是第一章了
บทที่ 11 (2)
ประโยคต่อมาไม่ทันได้พูด คางมนถูกจับให้แหงนเงย รับจุมพิตดูดดื่มที่ชายหนุ่มบรรจงรับขวัญภรรยาสาว “จูบคุณหว๊านหวาน” เขาถอนริมฝีปากพูดอุบอิบ “ใหม่ๆ อะไรก็หว๊านหวาน อะไรก็ห๊อมหอม นานๆ ไปของหอมก็กลายเป็นของเหม็น” “คนอื่นอาจจะเป็น แต่ไม่ใช่ผม ผมรักป่านตั้งแต่แรกเห็น ผมเชื่อว่านี่คือพรหมลิขิต ป่านเป็นของ
已经是最新一章了
加载中