จากใจนักเขียน

“สวาทรักดูไบ” ผลงานเรื่องยาว ลำดับที่ 3 ของนามปากกา อาลัว และระเริงเมือง พล็อตเรื่องนี้เกิดขึ้นตอนไปเฝ้าไข้ญาติที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ขณะอยู่ในลิฟต์พร้อมกลุ่มชาวตะวันออกกลาง ที่พาญาติมารักษาในโรงพยาบาลแห่งนั้น พวกเขายืนอยู่ด้านหลัง เรานี่สูงแค่อกของเขาจริง ๆ เข้าใจแล้วว่า สูงแค่อกเป็นอย่างไร 555 สำหรับฉากเปิดเรื่อง ก็เป็นเหตุการณ์จริงที่เกิดกับไรต์ตัวนิด นี่ขนาดวัดความดันที่โรงพยาบาลเอกชนยังผิดพลาด เจ็บตัว เพราะคนวัดเป็น เด็กฝึกงานนั่นเอง เฮ้อ... ไรต์ตัวนิดหวังว่า ‘เฟอร์ทรีซและทอฟ้า’ จะนำพาความสุขและความสนุกมาให้นักอ่านที่น่ารัก ที่คอยติดตามเป็นกำลังใจไรต์ตัวนิดเสมอมา ซึ่งต้องขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ รวมถึงคุณสามีที่คอยให้กำลังใจยามท้อและเหนื่อยกับงานใหม่ที่รัก ทั้งสรรหาของที่ระลึกมาแจกด้วยค่ะ^_^ ฝากอุดหนุนผลงานของ ‘ระเริงเมือง’ และ ‘อาลัว’ ด้วยนะคะ รักวันนี้ รักนาน ๆ (จุ๊บ ๆ)