บทที่ 32
หลังจากได้รู้ความจริงจากดอนโลเรนซาแล้ว ลูฟร์และลูกน้องทุกคนก็แอบเข้าไปในคฤหาสน์ของดอนรอสโซอย่างเงียบๆ และการดอดเข้ามาโดยไม่ให้เจ้าของคฤหาสน์รู้ตัว ช่วยให้ลูฟร์ตาสว่าง เจ็บแค้นจวนเจียนคลั่งกับความโง่ของตนเอง ที่ปล่อยให้ดอนรอสโซหักหลังมาเป็นเวลานาน
“ถ้าไม่มาเห็นด้วยตาตัวเอง ผมคงคิดไม่มีโอกาสรู้ว่า