บทที่ 10 (1)
จิลลาภัทรเลื่อนกายลงจากเตียงนอนด้วยกริยาแสนแผ่วเบา เพราะกลัวว่าคนที่หลับสนิทถอนหายใจสม่ำเสมออยู่บนเตียงใหญ่จะตื่นเอา พอลงจากเตียงนอนได้ก็รีบคว้าเสื้อผ้าถือไว้ในมือ ก่อนจะเดินเป็นวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
“บ้าชะมัด!”
หญิงสาวสบถออกมาอย่างลืมตัว เมื่อเห็นริ้วรอยแห่งรัก ซึ่งชีคฟารีสต์ได้ฝากไว้เป็นรอยแดงๆ ท