บทที่ 18 (2)
เมื่อถูกเจ้านายสั่งห้าม ผู้กองคาฮานก็กลั้นหัวเราะจนปวดกรามไปหมด พอผู้พันจาฮัสด์เดินออกจากบริเวณหน้าห้องของตนเอง ก็ปล่อยเสียงหัวเราะก๊ากด้วยความขบขำ
“มันจะหัวเราะทำไมวะ ไม่เห็นจะตลกตรงไหนที่ถูกเมียกัดซะจมเขี้ยว”
ผู้พันจาฮัสด์บ่นอุบ ทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้อย่างกระแทกกระทั้น รอให้ลูกน้องมาทำความสะ