已经是第一章了
บทที่ 38 คนขาเป๋
บทที่ 38 คนขาเป๋
“แก...แกเป็นใคร?”
ลี่ถิงเชินมองตรงไปยังหย่งเหยนโดยไม่เห็นเขาอยู่ในสายตา สายตาของเขาชำเลืองมองไปที่ผิวขาวเนียนขนาดเท่าเล็บมือที่เผยอยู่ระหว่างรอยฉีกขาดของชายกระโปรง
อุณหภูมิของสภาพแวดล้อมโดยรอบลดลงหลายองศา
เมื่อหย่งเหยนเห็นเขาปรากฏตัวก็อุ่นใจขึ้นมาบ้าง จากนั้นก็ตกตะลึงในคำ
已经是最新一章了
加载中
