บทที่ 133
บทที่ 133
เธอเดินไปข้างหน้าพร้อมกับเค้กก้อนเล็กๆ ทุกคนหัวเราะอย่างมีความสุขซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ดี แต่เฉิงรุ่ยกลับมาเหงาอยู่ลำพัง
เซี่ยหลิงหลิงถาม: "เป็นอะไรรึเปล่า? ทำไมไม่กินอะไรหน่อยล่ะ?"
ผมที่เรียบแปล้ของเฉิงรุ่ยยุ่งเหยิง ใบหน้าหล่อๆของเขาเต็มไปด้วยความคับข้องใจ
เซี่ยหลิงหลิง: "?"
เ