บทที่ 237 ความลับยิ่งใหญ่2

บทที่ 237 ความลับยิ่งใหญ่2 โจว๋หวูนเฟิงพูด “เจ้าแพ้เพราะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ด้วยวรยุทธและคุณสมบัติของเจ้า คงพอๆกับน้องชายไร้ประโยชน์ของเจ้า แต่ไม่มีทางเหนือกว่าพี่คนโต” “ฮึ! ยังจะมาตำหนิน้องสามของข้า!” ถางเปิ่นหู่ประสานมือกัน ก่อพลังวายุแรงกล้า พุ่งเข้าไปทางโจว๋หวูนเฟิง! วรยุทธเรียบง่ายและประสานกันได้ดี พลังของเขาสร้างความตื่นตะลึงแก่ผู้คน ผู้กล้ากำลังลงมือ เดี๋ยวก็รู้ว่ามีฝีมือหรือไม่ แค่ถางเปิ่นหู่ลงมือ ก็สร้างความตะลึงให้ผู้คนทั้งงาน วรยุทธตระกูลถางเปิ่นมีชื่อเสียงสะท้านแผ่นดิน อย่าได้ดูแคลน! แต่ต่อสู้กับเด็กหนุ่มถางเปิ่นหู่ พลังของถางเปิ่นหู่น่าทึ่งจริงๆ เมื่อกี้คนทั้งหมดเลื่อมใสเขาเพียงเพราะเขาฐานะความมั่งคั่งและเป็นบุตรของอัครเสนาบดี ตอนนี้....... ผู้คนกำลังจับจ้องวรยุทธยอดเยี่ยมลึกล้ำ อีกคนหนึ่ง ก็สร้างความตะลึงให้ผู้คนเช่นเดียวกัน นักวิทยายุทธแผ่นดินสามตระกูล ได้แก่ตระกูลป๋าย ตระกูลถางเปิ่น และตระกูลโจว๋ ตระกูลป๋ายอยู่ที่เจียงหนาน ขัดแย้งกับพวกที่ราบกลางน้อยอยู่แล้ว ในส่วนที่ราบกลาง โดยเฉพาะในเมืองหลวง.......อำนาจตระกูลโจว๋กับตระกูลถางเปิ่นทั้งสองตระกูลนี้ ใช้อำนาจข่มและเป็นศัตรูกัน ความสำเร็จในการศึกษาวิทยายุทธ ในสายตาผู้คนมองว่าพอๆกัน ทั้งตระกูลโจว๋กับตระกูลถางเปิ่นล้วนมีปรมาจารย์ชั้นยอด....... แต่ว่า....... ในศิษย์รุ่นเยาว์....... โจว๋หวูนเฟิง ถางเปิ่นหลงและถางเปิ่นหู่เป็นผู้มีพรสวรรค์ไม่เป็นสองรองใคร โดยเฉพาะโจว๋หวูนเฟิง! แม้เขาจะปรากฏตัวในเมืองหลวงน้อยครั้ง ในเมืองหลวงยากจะเห็นเงาของเขาเสียด้วยซ้ำ แต่ข่าวล่ำลือเกี่ยวกับเขาไม่เคยขาดสาย..... โจว๋หวูนเฟิงใช้กระบี่ยาว ฝีมือสร้างความตะลึงให้คนทั้งสนาม ศิษย์ราชวงศ์ทั้งหมดพ่ายแพ้ให้กับเขา.... เขาประลองมาสิบกว่าสนาม ล้วนได้รับชัยชนะน่าจดจำ หลังจากต่อสู้จนถางเปิ่นหู่พ่ายแพ้ไปแล้ว กำลังภายในมหาศาลของโจว๋หวูนเฟิงค่อยๆถดถอยลงจนเสมอถางเปิ่นหู่ โจว๋หวูนเฟิง ชื่อสามพยางค์นี้..... ตั้งแต่นี้ต่อไปจะกลายเป็นชื่อในตำนาน คนพูดข่าวลือว่าเขาจะเป็นนายท่านโจว๋คนที่สอง ถ้าเป็นนักวรยุทธชั้นสูง มีลักษณะเป็นถึงขั้นระดับปรมาจารย์ล่ะก็ ก็ต้องเป็นโจว๋หวูนเฟิง! ตอนนี้.... คนทั้งหมดมองเด็กหนุ่มทั้งสองคนต่อสู้กัน และเป็นการตัดสินระหว่างตระกูลถางเปิ่นกับตระกูลโจว๋...... ทุกคนตื่นเต้นเลือดพล่าน...... บนเวทีประลอง เห็นแค่สองเงา บินร่อนต่อกรกัน.... เสียงกระบี่ดังไม่หยุด..... กำลังภายในของถางเปิ่นหู่เหมือนจะเหนือกว่า และวรยุทธยิ่งรุนแรง ทุกจังหวะที่ฟาดฟันกัน เหมือนพลังสายฟ้าฟาด..... แต่โจว๋หวูนเฟิงไม่อ่อนข้อลงแม้แต่น้อย..... ดาบยาวร่ายรำเป็นงูเทพ คล่องแคล่วปราดเปรียว..... ฟาดฟันรุนแรง ว่องไวซ้ำไปซ้ำมา ศิลปะกระบี่ยอดเยี่ยมและสวยงาม ระหว่างฟันดาบจังหวะก้าวไปด้านหน้าและถอยหลัง และเขายังมีจังหวะที่แทงกระบี่เข้าไปโดยไม่ตั้งใจ..... ถึงแม้ไม่มีความสามารถพอจะล้มถางเปิ่นหู่ ซึ่งเป็นนักฝึกที่มีฝีมือพอกันๆ แต่เขามีความสามารถพอจะทลายพลังฝ่ามือของถางเปิ่นหู่ได้ หลังจากพลังมหาศาลปะทะกัน ถางเปิ่นหู่กำลังถอยลงอย่างเห็นได้ชัด แม้จะพลังมหาศาลค่อยๆลดลง กำลังถางเปิ่นหู่ลดลงช้าๆ แต่ยังต่อกรกับโจว๋หวูนเฟิงไหว กระบี่โจว๋หวูนเฟิงยิ่งปราดเปรียวรูปแบบแปลกไป เขาเพิ่มความเร็ว.... ถางเปิ่นหู่ถูกต้อนไปที่มุมเวทีประลองอย่างรวดเร็ว...... วรยุทธของเขาไม่แกร่งกล้า ไม่เป็นรองโจว๋หวูนเฟิง แต่ไม่ช้าไม่นานเขาต้องพ่ายแพ้ โจว๋หวูนเฟิงได้เปรียบ ไม่ปล่อยโอกาสให้ฝ่ายตรงข้ามต่อสู้ เขาไม่รีบคว้าชัยชนะ แต่ในเวลาสำคัญ หากเขายิ่งว่องไวปราดเปรียว ยิ่งทำให้คู่ต่อสู้ล้มไม่เป็นท่า หลังจากพยายามปกปิดมาสักพัก... ถางเปิ่นหู่เริ่มล้า เหงื่อแตกพลั่ก พวกนักวิทยายุทธชั้นสูงที่อยู่ที่ด้านล่างมองออก โจว๋หวูนเฟิงไม่แพ้แน่ๆ ไม่นานเขาจะคว้าชัยชนะ วรยุทธตระกูลโจว๋ ไม่เป็นรองใคร โจว๋หวูนเฟิงขึ้นว่าเป็นเด็กหนุ่มยอดนักกระบี่ คงไม่ใช่แค่ข่าวลือ แม้ถางเปิ่นหู่ฝีมือไม่เลว ทำให้ผู้คนตกตะลึง แต่โจว๋หวูนเฟิงถ่อมตน สร้างความเลื่อมใสให้แก่คนทั้งงาน พลังของเขาไม่ได้เหนือกว่าถางเปิ่นหู่มาก..... ทุกคนในงานมองออก.... แต่เห็นว่า โจว๋หวูนเฟิงมีดาบในมือ มีจังหวะและศิลปะร่ายรำกระบี่ มีความรู้ในการใช้กระบี่ลึกซึ้งจึงเหนือกว่าถางเปิ่นหู่..... เถ้าแก่จินเข้าใจทุกอย่างแล้ว เขาไม่ต้องทำอะไรมากมาย ค่อยๆเห็นฝีมือจนชัดเจน! ถ้าตระกูลถางเปิ่นกับตระกูลโจว๋มาประลองที่ร้านจี้โม่ เป็นเรื่องดี! “ยอดเยี่ยม! ยอดเยี่ยม!” เถ้าแก่จินผลักฝ่ามือเข้าไปในวงต่อสู้ แยกทั้งสองคนออกไม่มีเสียงแม้แต่น้อย.......