บทที่14
"โถ่เว้ย!"
หมัดหนักๆถูกชกลงบนกำแพงเต็มแรง ทำให้เลือดสีแดงสดไหลลงมา
แกไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้น! และไม่มีวันรักผู้หญิงคนนั้น! เพราะผู้หญิงคนนั้นฆ่าลูกเมียแก!จำไม่ได้เหรอวะไอ้ธันย์ เขาพยายามบอกกับตัวเองอย่างนั้น แต่ก้นบึ้งหัวใจมันกลับประท้วงออกมา ธนดลยกมือขึ้นลูบใบหน้าของตัวเองพร้อมกับหันไปทางเตียงน