已经是第一章了
บทที่30
"หายไปไหนวะ"
คนที่อุ้มลูกน้อยอยู่บนพึมพำเพราะหากุญแจรถไม่เจอ เมื่อคิดว่ากุญแจรถของเขาอาจจะหล่นอยู่บนห้องนั้น เขาจึงกลับเข้าไปอีกครั้ง
ประตูยังเปิดไว้เหมือนเดิม เหมือนตอนที่เขาออกมาและไฟในห้องยังสว่างจ้าจนทำให้ธนดลเริ่มเอะใจ
"รุ้ง!! "
ทันทีที่เดินเข้าไปในห้องนั้นอีกครั้ง ภาพแรกที่เขาเจอคือรัญช
已经是最新一章了
加载中
