已经是第一章了
ตอนที่ 44
“ไคลน์...อื้อ...อื้อ” เสียงที่ฟังไม่ได้ศัพท์นั้นดังไม่เท่าสายฝนสาดซัดขณะดวงตาพร่าพรายเห็นเงาของช่อดอกไม้สั่นไหวอยู่ในกระไอน้ำ อิสลินไม่อาจกรีดร้องให้ใครได้ยินเพราะเซอร์เรนัล์ฟทิ้งน้ำหนักตัวที่ทาบทับจนเธอรู้สึกเหมือนคนจะขาดใจ
“ปล่อยฉัน...ปล่อยฉัน” ร่างเล็กร่ำร้องออกมาทันทีที่ริมฝีปากร้ายเคลื่อนออกไป
已经是最新一章了
加载中
