บทที่ 20
นิลนาราตื่นขึ้นมากลางดึกพลางวาดมือไปข้างตัวด้วยความเคยชิน แต่เมื่อพบกับความว่างเปล่าก็ขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่ง ก่อนจะผุดลุกขึ้นนั่งแล้วเปิดไฟบนหัวเตียงให้ความสว่างไสว เมื่อเหลือบสายตามองเวลาก็อดพึมพำออกมาไม่ได้
“เที่ยงคืนกว่าแล้ว คุณมาคอสหายไปไหน”
เพื่อไม่ให้ความสงสัยคงอยู่กับตัว นิลนาราจึงก้าวลงจ