ตอนที่15เขาอาย

ตอนที่15เขาอาย “ก็ไม่ยังไง”หลิวเซี้ยวหนิงมองบนเขาไม่ได้ฉี่ราดที่นอนสักหน่อยเขาเป็นผู้ใหญ่แล้ว “วันละพัน?” “ห่ะงั้นฉันคุยกับคุณยังจะดีกว่า”หนึ่งนาทีหนี่งพันบาทดีรายได้ดีจะตาย “ยัยหนูฉันจะบอกให้เธอนะนอกจากวันนี้หนึ่งชั่วโมงที่คุยกับเธอฉันจะจ่ายให้ส่วนเวลาที่เหลือฉันนั้นจะไม่จ่าย”​ลี่หลินซูพูดออกไปด้วยอารมณ์ตัดสินใจว่าจะไม่ยอมให้เด็กคนนี้มาจูงจมูกเขาอีก “ขี้งก”หลิวเซี้ยวหนิงก็รู้ดีว่าไม่ควรโลภเกินไปแต่เขาก็ยังแอบบ่นพึมพำออกมา หกหมื่นหยวนสำหรับเขาแล้วมันเป็นตัวเลขที่มากมายก่ายกอง “เธอพูดว่าอะไรนะ?”ลี่หลินซูได้ยินไม่ชัดแต่รู้สึกได้ว่าเด็กคนนี้จะต้องแอบนินทาเขาแน่ๆ “เปล่าคุณลี่เดี๋ยวคุยครบหนึ่งชั่วโมงคุณช่วยส่งผมกลับบ้านด้วยนะครับไม่อย่างนั้นม๊ามี๊ของผมคงจะเป็นห่วงผม”ในเมื่อบอกแล้วว่าหลังหนึ่งชั่วโมงเขาจะไม่จ่ายให้เขาก็จะไม่คุยเกินแม้แต่นาทีเดียว “อะไรอะไรก็เงิน”ลี่หลินซูก็พูดพึมพำ “คุณลุงคุณพูดอะไรนะ?” “เปล่า”ลี่หลินซูยอมแพ้แล้วจริงๆเขารู้สึกว่าถ้าโมโหอารมณ์เสียให้กับเด็กเด็กคนนี้ก็ยังเด็กเกินไปจนเขารู้สึกอาย แต่ถ้าไม่อารมณ์เสียเขาเป็นถึงผู้ใหญ่แต่กลับถูกเด็กรังแกอย่างนี้ เบนท์ลีย์ขับไปถึงหน้าอาคารบริษัทหมิงเทียนอย่างรวดเร็วลี่หลินซูส่งรถต่อไปให้รปภ.จูงมือของหลิวเซี้ยวหนิงเดินเข้าไปในบริษัท พนักงานหญิงหน้าฟร้อนเห็นหลิวเซี้ยวหนิงเธอถอนหายใจยาวยาวโล่งอกหาเจอก็ดีไม่อย่างนั้นท่านประธานจะต้องโวยวายขึ้นมาอีกชีวิตทำงานของพวกเธอก็จะไม่ดี เสี่ยวฟังเดินเข้าไปกดลิฟท์ส่วนตัวของท่านประธานให้กับทั้งสองคน หลิวเซี้ยวหนิงนั้นไม่ได้มองซ้ายมองขวาแต่อย่างใดเขาเดินตัวตรงและตรงเข้าไปในลิฟท์ รู้สึกว่าความรู้สึกที่อยู่กับลี่หลินซูก็ไม่ได้แย่อะไร แล้วทำไมม๊ามี๊ไม่คืนดีกับลี่หลินซูหล่ะ? ถือโอกาสที่เธอนั้นได้คุยกับลี่หลินซูนี้สืบได้เท่าไหร่ก็สืบไปก่อนแล้วกัน“คุณลุงครับคุณคงจะแต่งงานแล้วสินะครับ?” เด็กน้อยถามไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นสาเหตุที่เขาพอคิดได้ว่าทำไมม๊ามี๊ไม่ยอมคืนดีกับแดดดี๊มันเป็นไปได้สูงที่ว่าแดดดี๊นั้นแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว แดดดี้หล่อขนาดนี้คงจะต้องมีผู้หญิงหลายคนที่อยากแต่งงานกับเขา “อืมแต่งแล้วเธอถามฉันคำถามนี้ทำไม?”ลี่หลินซูยังอยากจะบอกต่อว่าเขาได้หย่ากันแล้วพอหันไปก็นึกขึ้นได้ว่านี่มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขาแล้วจะไปเล่าให้เด็กคนนี้ฟังทำไม เพียงแค่เวลาสั้นๆเด็กน้อยนี้ก็สืบสถานะการแต่งงานของเขาได้แล้วแต่เขากลับสืบอะไรจากเด็กคนนี้ไม่ได้เลย “แค่ถามเฉยๆถ้าหากยังไม่ได้แต่งผมสามารถแนะนำสาวสาวให้ได้นะครับ”ถึงแม้ว่าจะยังรู้สึกกับเรื่องเมื่อวานที่เขาทำรุนแรงใส่ลี่หลินซูแต่เขานั้นเจ็บปวดใจแทนม๊ามี๊จริงๆที่ทุกครั้งจะร้องไห้โฮในตอนที่แอบดูคลิปนั้น ม๊ามี๊จะต้องชอบแดดดี้มากแน่ๆ และเพราะว่าคิดถึงแดดดี้มากถึงได้ร้องไห้ ลี่หลินซูรีบสะบัดมือของหลิวเซี้ยวหนิงไป“สาวสาวหน่ะหรอไม่ต้องแล้วแต่ถ้าเธอจะมาเป็นลูกอุปถัมภ์ของฉันอันนี้ได้นะ” ถ้าเป็นอย่างนี้ถึงแม้พ่อแม่ของเด็กคนนี้จะไม่ยอมเซ็นสัญญานี้สถานะที่เป็นพ่ออุปถัมภ์ของหลิวเซี้ยวหนิงก็จะสามารถพาเด็กคนนี้มานั่งเล่นและมาเจอลี่หลินเย่ที่บริษัทนี้ต้องได้แน่ๆ “แค๊ะ….”หลิวเซี้ยวหนิงเกือบสำลัก ทั้งๆที่เป็นพ่อแท้ๆแค่กลับอยากจะมาเป็นพ่ออุปถัมภ์ช่วยไม่ได้แล้วจริงๆกับแดดดี้ของเขาคนนี้ “ม๊ามี๊ของผมสวยมากเลยนะ” “แล้วมีประโยชน์อะไรเป็นดอกไม้ที่มีเจ้าของแล้วถึงแม้ว่าฉันนั้นจะหย่าแล้วแต่ก็คงไม่เหมาะที่จะแต่งงานกับเธอ” “คุณหย่าแล้ว?”เด็กน้อยหันหน้าไปพร้อมสีหน้าอย่างไม่น่าเชื่อมองไปที่ลี่หลินซู ตั้งแต่เขาพูดเรื่องแต่งงานเสร็จแล้วก็เรื่องหย่านี้ยังไม่ถึงหนึ่งนาทีเลย ได้ยินข่าวนี้เด็กน้อยชอบใจ