ตอนที่14 พ่อเดียวกันแต่คนละแม่

ตอนที่14 พ่อเดียวกันแต่คนละแม่ เช้าตรู่ "อื้อ!" ทันทีที่เฉียวอวี่ถงเหยียดแขนออกไปก็ชนเข้ากับผิวหนังของมนุษย์ "คนฉวยโอกาส!" จากนั้นหมอนที่อยู่ในมือก็โบกไปหาชายที่นอนอยู่บนเตียงอย่างไม่ลังเล "ทำอะไรเนี่ย?" ฉินลี่เยี่ยที่ถูกเฉียวอวี่ถงก่อกวนมาตลอดทั้งคืนเพิ่งจะได้นอน ก็ถูกหมอนฟาดจนตื่นขึ้นมาทันที "นี่คุณทำอะไรกับฉัน!" ลำตัวส่วนบนของฉินลี่เยี่ยเปลือยเปล่า และยังมีรอยแดงเป็นจ้ำๆเต็มไปหมด "นี่คุณดูนี่ซะก่อนว่าคุณทำอะไรกับผม!" เฉียวอวี่ถงส่ายหน้า "ฉันเนี่ยนะจะไปทำอะไรกับคุณ คุณเป็นผู้ชายรึเปล่า จะปล่อยให้ใครมาทำอะไรง่ายๆได้ยังไง!" เมื่อคืนเธอจำได้ว่าเธอดื่มไวน์ไปแค่สองแก้ว จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย "เฉียวอวี่ถง คุณจำได้รึยัง! หลักฐานชัดเจนขนาดนี้ ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ!" กว่าฉินลี่เยี่ยจะพูดออกมาได้แต่ละคำนั้นก็ยากแสนยาก แต่พอได้พูดแต่ละครั้งก็มีแต่เรื่องไม่พอใจ "เกิดอะไรขึ้นกับฉัน? ฉันยังเป็นผู้หญิงอยู่ใช่ไหม!" เฉียวอวี่ถงเปลี่ยนหัวข้อ ฉินลี่เยี่ยผิดหวังมาก เขายังไม่ได้ทำอะไรเลย แต่กลับถูกเข้าใจผิด เฉียวอวี่ถงลวนลามเขาไม่หยุด จนตัวเขาร้อนราวกับไฟเผา แต่เธอกลับไม่รับผิดชอบต่ออารมณ์ร้อนแรงของเขา เขาจึงทำได้เพียงแค่อาบน้ำเย็นๆเพื่อดับไฟเท่านั้น นี่ยังไม่ใช่เรื่องที่น่ารังเกียจที่สุด แต่เรื่องที่น่ารังเกียจยิ่งกว่านั้นก็คือ เธอแตะต้องเขาในขณะที่ไม่รู้สึกตัว ฉินลี่เยี่ยผู้หยิ่งในศักดิ์ศรี จึงทำได้เพียงนอนร่วมเตียงกับเธอโดยที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น! ชิ้นส่วนความทรงจำบางส่วนค่อยๆกลับคืนมา "ถ้างั้น ฉันคงจะเข้าใจคุณผิดไปจริงๆ เพราะว่าคุณชอบกู้เจ๋ออวี่ที่เป็นเพศเดียวกัน" แม้ว่าเธอจะพึมพำเบาๆแต่เขาก็ได้ยินมัน "คุณว่าอะไรนะ?" "ไม่มีอะไร ไม่ต้องอายหรอกน่า ฉันจะไปแต่งตัวแล้ว" เหมือนคำสั่งลาของลูกค้าที่กำลังจะกลับ แต่ว่าเฉียวอวี่ถงไม่มีเสื้อผ้าอยู่ที่นี่ ส่วนเสื้อผ้าของเมื่อวานก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน ตอนนี้เธอกำลังสวมเชิ้ตตัวโคร่ง ในที่นี้ก็คงจะไม่ใช่ใครที่ไหน คงเป็นฉินลี่เยี่ยที่เปลี่ยนให้ "ที่นี่คือบ้านของคุณชายกู้เหรอ?" "ไม่ใช่!" ฉินลี่เยี่ยปรายตามองเธออย่างเหยียดหยามแวบหนึ่ง เขาเป็นผู้ชายที่บริสุทธิ์ แต่ผู้หญิงคนนี้กลับคิดว่าเขาเป็นเกย์ หัวใจเธอช่างมืดบอดซะจริง "อ้อ?" ขณะเดียวกันนั้นเอง เฉียวอวี่ถงก็คิดถึงปัญหาอื่นขึ้นมา! "แล้วเสี่ยวจิ่นล่ะ? เขาอยู่บ้านคนเดียวเหรอ? ทำยังไงดี!" การละเลยต่อเด็กคนนี้ ทำให้เฉียวอวี่ถงนึกตำหนิตัวเองขึ้นมา ท่าทางตกอกตกใจของเธอ ทำให้ฉินลี่เยี่ยทำอะไรไม่ถูก “วางใจเถอะ ผมจัดการเอาไว้หมดแล้ว คุณก็รู้นี่ว่าคุณเป็นแม่ของเขา ยังจะออกมาเมาอีก!” "ก็เพื่อชีวิตไง! เสี่ยวจิ่นกำลังจะเข้าโรงเรียนอนุบาล ไหนจะค่าใช้จ่ายในบ้านอีกล่ะ ถ้าไม่มีเงินจะทำอะไรได้!" ทันใดนั้นเฉียวอวี่ถงสาธยายออกมายาวเหยียด ยิ่งสาธยายออกมามากเท่าไหร่ก็ยิ่งเมินเฉยต่อฉินลี่เยี่ย นี่เขาจะกินข้าวบดจริงๆใช่ไหม "ผู้ปกครองอย่างฉันก็ต้องเตรียมพร้อมเอาไว้ก่อนสิ" "อ้อเหรอ แล้วเงินนั่นมันจะสักเท่าไหร่กันเชียว?" เฉียวอวี่ถงตระหนักได้ถึงปัญหาร้ายแรง "กระเป๋าของฉันน่าจะลืมไว้ที่บาร์ Intoxicated" ในนั้นมีทั้งเงินและโทรศัพท์มือถือ ถ้าหากว่ามีคนไม่ดีไปเจอเข้า...... ฉินลี่เยี่ยซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เฉียวอวี่ถง ตอนนี้มันก็เป็นเวลากลางวันแล้ว ถ้ายังสวมชุดทำงานเดินบนถนน คาดว่าจะถูกคนมองด้วยสายตาแปลกๆ "นี่รถคุณเหรอ?" ไม่ใช่รถคันที่เจอคราวก่อน "กู้เจ๋ออวี่เป็นเจ้านายและเพื่อนของผม พวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์อื่น แล้วเมื่อวานนี้ที่ผมอยู่กับเขาก็เพื่อพบปะลูกค้า แต่คุณ......" ฉินลี่เยี่ยเว้นเอาไว้ไม่ได้พูดต่อ แต่เฉียวอวี่ถงก็รู้ว่ามันหมายถึงอะไร "ดังนั้นเขาจึงให้ผมขับรถของเขามา" หวังว่าเฉียวอวี่ถงจะเข้าใจซะทีว่าเขาไม่ใช่เกย์! "เอ่อ.........." แม้ว่ารายละเอียดของเหตุการณ์เมื่อวานนี้ยังไม่สามารถนึกออกได้ทั้งหมด แต่ก็ยังถือว่าโชคดีที่ไม่มีเรื่องเซอร์ไพรซ์อะไรที่สำคัญนัก บาร์ Intoxicated ในเวลานี้มีคนไม่มากนักในบาร์ เฉียวอวี่ถงตรงไปที่เลานจ์ทันที "คุณดูสิ!" เงินและโทรศัพท์ยังอยู่ครบ เดาว่าเสี่ยวจิ้งคงจะช่วยเก็บเอาไว้ให้เธอ "สองหมื่นแลกกับไวน์แค่สองแก้ว คุ้มมาก" ฉินลี่เยี่ยเงียบ …… พอตกกลางคืน เฉียวอวี่ถงก็ไปทำงานตามปกติ "ถงถง เธอรู้จักคนที่อยู่ในเลานจ์เมื่อวานนี้เหรอ?" "ก็ถือว่ารู้จักได้มั้ง พี่หวางคนนั้นก็เป็นคนที่ซื้อไวน์ไง" ผู้จัดการใหญ่ประทับใจมาก เสี่ยวจิ้งเข้ามากระซิบกระซาบ" ฉันได้ยินมาว่าตัวตนของคนสามคนนั้นไม่ธรรมดา เมื่อวานพอเธอออกไป คุณชายกู้ก็เรียกพี่หลิงไปอธิบายเพื่อไม่ให้ตำหนิคุณ แถมยังให้ค่าแนะนำฉันอีกตั้งสองพันแน่ะ" "จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง? น่าจะมีแค่พี่หวางกับคุณชายกู้เท่านั้นแหละที่เป็นคนสำคัญ ส่วนเพื่อนของฉันก็เป็นคนธรรมดาจะตายไป"ฉินลี่เยี่ยเป็นแค่พนักงานทำความสะอาดจะไม่ให้บอกว่าเป็นคนธรรมดาได้ยังไง โชคยังดีที่มีกู้เจ๋ออวี่จอมเผด็จการเป็นเพื่อน "ที่จริงฉันก็ไม่ได้สนิทกับพวกเขาหรอก" "แต่ไม่ว่ายังไงก็ขอบคุณนะ!" "พูดแบบนี้ได้ยังไง เมื่อวานนี้ฉันเมามาก ถ้าไม่ได้เธอช่วยก็คงแย่" ทั้งสองพูดคุยกันอย่างมีความสุข เฉียวอวี่ถงไม่รู้เลยว่าพายุฝนกำลังจะมา! ภายใต้การนำของเฉียวเข่อซิน คุณพ่อเฉียวก็มาปรากฏตัวขึ้นที่บาร์Intoxicated "พ่อ ฉันจะลองไปถามดูก่อนนะ" วัตถุประสงค์มีพียงเรื่องเดียวเท่านั้น ก็คือเพื่อทำลายชื่อเสียงของเฉียวอวี่ถง ทำให้คุณพ่อเฉียวเกลียดเธอมากยิ่งขึ้น "เฉียวอวี่ถง!" "หืม?" เมื่อมองกลับไปมองตามจิตใต้สำนึกแล้วเห็นว่าเป็นเฉียวเข่อซิน เธอจึงรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ได้ขึ้นมา คิดจะวิ่งหนีก็สายเกินไปเสียแล้ว "มาหาฉันทำไม?" "พี่สาว นี่คุณจริงๆเหรอ? พ่อก็อยู่ที่นี่ด้วย พวกเรามาค่อยๆคุยกันเถอะนะ!" "มีอะไรให้ค่อยๆคุยกันเนี่ยนะ!" คุณพ่อเฉียวเมื่อเห็นพวกเขาก็เดินเข้ามา "แก! แกอยากให้ฉันโมโหจนตายรึไง!" เสื้อผ้าที่เฉียวอวี่ถงสวมอยู่ ทำให้คุณพ่อเฉียวโมโหมาก! "ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกลับบ้านกับฉันเดี๋ยวนี้!" "ฉันทำงานอยู่! ฉันไม่ใช่คุณหนูใหญ่ตระกูลเฉียวแล้ว ฉันยังมีลูกชายอีกคนให้ต้องเลี้ยงดู จะให้ฉันไปแล้วจะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงครอบครัว มีอะไรจะคุยกับฉันก็ค่อยมาคุยตอนเลิกงาน" คุณพ่อเฉียวเมื่อถูกเมินก็โกรธราวกับถูกไฟเผา "ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ทันที เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วตามฉันมา!" “ใช่แล้วพี่สาว อย่าทำให้พ่อโกรธเลย พวกเรากลับไปคุยกันที่บ้านเถอะนะ ที่แบบนี้ไม่เหมาะกับคนอย่างพวกเราเลย” "แล้วยังไง?" เฉียวอวี่ถงตะโกน "ฉันมันเป็นยังไง? ตัวตนของฉันในตระกูลเฉียว ฉันเรียกได้ว่าเป็นตัวอะไร! พ่อของเธอก็ไม่ใช่ว่าเป็นนักพนันหรอกเหรอ? จริงสิ ไม่ใช่ว่าต่อไปพอแพ้พนันจนจ่ายไม่ไหวก็จะเอาลูกสาวคนนี้ไปเป็นเดิมพันหรอกเหรอ!" เธอไม่ได้ตั้งใจจะพูดอะไรที่กระตุ้นความเจ็บปวดของคนพวกนี้ แต่บางครั้งก็จำเป็นต้องทำอย่างเลี่ยงไม่ได้ เฉียวอวี่ถงเองก็มีกฎในการเอาตัวรอดเป็นของตัวเอง "เพี๊ยะ!" คุณพ่อเฉียวตบลงมาอย่างกระทันหัน ทำให้เฉียวอวี่ถงไม่สามารถหลบได้ทัน แม้แต่เสียงในบาร์ที่ว่าดังก็ยังไม่สามารถกลบเสียงดังของตบนี้ได้ "ฉันจะบอกให้ว่าเข่อซินเป็นลูกสาวของฉัน ถ้าฉันได้ยินคำพูดแบบนี้อีก อย่าหาว่าฉันไม่เตือน..." "เฮอะ! ในที่สุดก็พูดความจริงออกมาแล้วสินะ ตอนนี้ไม่กลัวคนอื่นจะรู้แล้วสินะว่าคุณเป็นคนที่ทรยศต่อชีวิตแต่งงานของตัวเอง มีมือที่สามจนมีลูก? พ่อที่ดีของฉัน คุณช่างมีจิตใจที่ดีจริงๆ! พานางเมียน้อยจิ้งจอกบุกรุกเข้ามาอยู่ในบ้านตาของฉัน! คงคำนวณมาอย่างดีแล้วสินะ!" คนปากแข็งเช่นเธอตอนนี้ได้พูดประโยคตัดสินชีวิตของคนสองคน "แล้วคุณจะให้ฉันทำยังไงนะ? จะให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายเสเพลงั้นเหรอ? หรือยังไงนะ? หรือคุณอยากจะตัดสัมพันธ์พ่อลูกกับฉัน?" เสี่ยวจิ้งเมื่อเห็นว่าเฉียวอวี่ถงกำลังเกิดเรื่องก็รีบวิ่งเข้ามา! "ถงถง เกิดอะไรขึ้น?" "ไม่เป็นไรเสี่ยวจิ้ง เธอไม่ต้องกังวล!" "ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ตามฉันมา!" เฉียวอวี่ถงมองหน้าเขาอยู่นานโดยไม่ตอบรับ...........