已经是第一章了
ตอนที่ 13 หย่ากันเถอะ
ตอนที่ 13 หย่ากันเถอะ
“ที่รัก งั้นฉันจะเริ่มอีกทีนะ วางใจได้เลย ฉันจะรีบให้มันเสร็จ” เขาคิดว่าถึงอย่างไร เธอก็ต้องเจ็บอยู่ดี หากต้องเจ็บยาวย่อมเจ็บสั้นดีกว่า
เขาก็ก้มไปทำงานหนักอีกมาในระยะหนึ่ง และในที่สุดก็ได้รับความปรารถนา แต่เขาก็รู้ว่าเธอไม่เต็มใจทำ เขาเลยรู้สึกแย่เล็กน้อยเหมือนกัน
ใช้เวลานานเล็กน้อย เขาถึงลุกขึ้น ส่วนอาริยาก็ลุกตัวตาม
"เดี๋ยวฉันไปล้างตัวสักหน่อย!" เธอพูดขึ้น
"อืม!" เขาตอบพลางเหลียวมองไปที่เตียง เขาคิดว่าต้องจะมีกองเลือดบนที่นอนของพวกเขาแน่ๆ
เลือด เป็นสัญลักษณ์ความบริสุทธิ์ ของผู้หญิงที่เขาโปรดปราน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นชายคนแรกของเธอ
แต่แล้วบนเตียงสีชมพูอ่อนที่ถูกขยำยับนั้น กลับดูสะอาดไร้ที่ติ มีเลือดเสียที่ไหน？
"อาริยา ทำไมไม่มีเลือดล่ะ"พิชัยหันหัวไปแล้วมองยังอาริยาด้วยสีหน้าตะลึง
เขาแทบจะไม่เชื่อกับสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า และเขาก็ไม่กล้าเชื่อได้เช่นกัน อาริยาที่ดูบริสุทธิ์ที่สุดกลับไม่ใช่ครั้งแรก
สีหน้าของเขาทำให้ อาริยาทั้งเป็นทุกข์และผิดหวัง โดยที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขาคงใส่ใจกับเรื่องนี้มาก แต่พอเห็นด้วยกับตาของตัวเองแล้ว ก็ยังรู้สึกเศร้าใจอยู่ดี
"ฉันก็ไม่รู้!" และแล้วเธอก็ไม่สามารถพูดความจริง เธอโกหกเขา เธอคิดว่า ถึงแม้เขาจะฟังหูไว้หูเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ยังดีกว่ารู้ว่าเธอไม่ใช่ครั้งแรก
"ไม่รู้?ไม่รู้ได้อย่างไรกัน"？ เขาพึมพำกับคำพูดของเธอ คิ้วก็ขมวดแน่นขึ้นทีละนิด
"บางทีฉันอาจจะซนเกินไปตอนยังเด็ก เลยบังเอิญทำเยื่อมันขาด" เธอพูดเสียงกระซิบ
“อาริยา！”พิชัยตะโกนคำเหล่านี้ออกมาโดยที่กัดฟันแน่น และกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว
"เธอเคยบอกว่าตอนเธอยังเด็ก เธอเป็นเด็กที่ซื่อๆขี้อาย แถมยังชอบสงบเสงี่ยม ซึ่งไม่ใช่เด็กซนเลย" เขาหวังว่าเธอจะให้เหตุผลที่ทำให้เขาเชื่อได้มากกว่านี้ โน้มน้าวเขาเพื่อให้เขาสามารถหลอกตัวตัวเองให้ฝันตามได้ แต่นี่เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลยสักนิด
"อาจจะเพราะว่า... "อาริยาไม่สามารถคิดเหตุผลอื่นได้อีกแล้ว เดิมทีเธอก็ไม่เก่งเรื่องโกหกอยู่แล้ว ยิ่งต้องมาโกหกคนที่เธอรักด้วย
"พอได้แล้ว!"เขาคำรามอีกครั้ง
"ใครนั้นคือใคร"เขาไม่ต้องการที่จะฟังอีกต่อไป แววตาของเธอกระพริบไหวสั่นแบบนั้น เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังโกหก
"ใครที่ไหนกัน ไม่มีใครเลย!"เธอทำได้เพียงแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ
ท่าทีของเธอนั้น กลับแทงใจดำให้พิชัยเจ็บลึกยิ่งขึ้น ราวกับเธอแทงใจเขาด้วยมีด ทำให้เขาแทบจะหายใจไม่ออก
“อาริยาทำไมเธอถึงโกหกฉัน"
"ฉันไม่ใช่ ... "
"เธอไม่ใช่？ไม่ใช่ก็บอกไม่ใช่สิ？แล้วทำไมเธอต้องทำให้ฉันเข้าใจว่าเธอยังใช่สาวบริสุทธิ์ ？อาริยา ฉันผิดหวังมาก!"
พิชัยส่ายหัว อาริยาซึ่งกำลังอยู่ในสายตาของเขาตอนนี้ ทำให้เขารู้สึกแย่มาก
เมื่อกี้นี้อาริยาแค่อยากจะอธิบายอะไรบางอย่าง เธอรู้เขาไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้ ซึ่งเธอก็เข้าใจ
แต่ที่เขาบอกว่าเขาผิดหวัง ซึ่งเธอก็ผิดหวังมากๆเช่นกัน
ผิดหวังที่เขาสนใจเรื่องความบริสุทธิ์ของเธอ มากกว่าตัวเธอเองเสียอีก
"ผิดหวังจริงๆงั้นเหรอ ! แต่ฉันผิดหวังด้วยเช่นกัน! ที่แท้คุณก็ไม่ได้รักฉัน แต่คุณสนใจเยื่อบางๆแค่นั้นเอง!พิชัย ในเมื่อเราต่างก็ผิดหวังในตัวทั้งสองฝ่ายแบบนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องฝืนมาอยู่ด้วยกันหรอก หย่ากันเถอะ!"อาริยา รู้สึกใจเธอกำลังเย็นชา ดูเหมือนว่าความรักที่ลึกซึ้งนั้นได้สลายไปในชั่วพริบตา และไม่พบเจอได้อีกเลย
"อะไรนะ?" พิชัยขมวดคิ้วมากขึ้นกว่าเดิม ไม่ใช่เพราะว่าเขาฟังไม่ชัด แต่แค่เขาคาดไม่ถึง
"หย่ากันเถอะ!"อาริยา พูดอย่างสงบแบบประหลาด
เธอควรจะคิดได้แต่แรก ว่าครั้งแรกหมดแล้ว พวกเขาก็จะไม่มีผาสุกอีกเลย แทนที่จะโกหก และใช้ชีวิตที่หลอกลวงตัวเองนั้น ก็ให้มันขาดกันแบบถึงอกถึงใจเลยดีกว่า เธอก็ไม่ใช่เป็นคนที่ผัดวันประกันพรุ่ง
อาริยาเป็นคนที่ยิ่งทะนง ถือในเกียรของตนเสมอ เขารู้ดีกับนิสัยของเธอ อะไรที่เธอตัดสินแล้ว แทบจะไม่เคยหวนคืนได้อีก
เขารู้สึกว่าเธอกำลังบังคับให้เขาเลือก เขารู้สึกเจ็บปวดใจมาก
เขาทิ้งตัวนั่งลงเตียง และถามเธอด้วยเสียงแหบแห้ง"อาริยา ทำไมเธอถึงทำเช่นนี้กับฉัน？ เธอรู้ทั้งรู้ว่าฉันรักเธอ เลยมารังแกฉันแบบนี้ เธอไม่ใช่ครั้งแรก และยังห้ามฉันถามเธอ พอฉันถาม เธอก็จะหย่าอีก เธอจะมากเกินไปแล้วนะ ทำไมถึงยิ่งผย่องเช่นนี้ เพราะอะไรทำไมฉันต้องตามใจเธอทุกอย่าง？ จะหย่าก็หย่าสิ เธอคิดว่าฉันไม่มีเธอแล้วฉันก็จะขาดใจตายไม่มีชีวิตอยู่อีกรึไง？”
ดวงตาของพิชัยแดงก่ำด้วยความเศร้า เขาตัดใจจากเธอไม่ลง แต่เขาก็รับที่เธอไม่บริสุทธิ์ไม่ได้ นอกจากโต้แย้งคำพูดเธอแล้ว นอกจากนี้เขาเองก็ไม่รู้ควรทำยังไงต่อดี
已经是最新一章了
加载中
