บทที่ 9 ส่งตัว 1.2

ตกดึกวันเดียวกัน ธันย์ณิชานอนลืมตาโพลงท่ามกลางแสงไฟจากหัวเตียง เธอจ้องมองไปยังปุ่มสีเขียวด้วยใจเต้นระทึกว่า มันจะเกิดเสียงและเกิดแสงกระพริบขึ้นเมื่อใด เพราะหากมันเกิดขึ้นนั่นหมายความว่า เธอจะเริ่มต้นทำงานเป็นหญิงขายตัว อาชีพที่เธอไม่ได้รังเกียจ แต่ก็ไม่ปรารถนาที่จะทำ ทว่าความจำเป็นมันบังคับ หญิงสาว