3   1/    
已经是第一章了
3
ร่างทั้งสองนัวเนียกันอุตลุด ผลัดกันขึ้น ผลัดกันนอน สาดความสุข เสียวใส่กันไม่เลิก ทุกท่วงท่ามาพร้อมเสียงครางระงมสมสู่สุขสันต์หรรษา “ท่านขา น้ำหวานเสียว อ่า” เป็นธรรมชาติมนุษย์ ใครเจอเข้าไม่มีทางปฏิเสธ เหมือนน้ำหวานตกบ่อกามารมณ์ของคนเจนจัดที่บำรุงบำเรอเธอไม่หยุด “ฉันก็เสียว โอว” หน้าบิดเบี้ยว เพราะความเสียวรุมเร่า “ท่านขา ท่านขา น้ำ..อ๊ะ...น้ำหวาน อ๊ายยย” เสียงหญิงสาว ลากยาว ขาดห้วง ด้วยความสุขหล่นใส่อย่างจัง ผวากอดร่างหนาแน่น เกร็งชั่วครู่ ก่อนทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดแรง เมื่อเห็นน้ำหวานคว้าดาว ชายช่ำชองก็เร่งความเร็วเข้าหา แบบเต็มที่เต็มกำลังไม่กี่ครั้ง น้ำอุ่นร้อนก็แล่นสู่ตัวน้ำหวานทุกหยาดหยด หม่อมเจ้าอิทธิพันธ์เหนื่อยหอบ ทรุดฮวบลงข้างตัวสาวรุ่นลูก สวมกอดถ่ายทอดความรัก ความหลงใหลให้เธอเต็มอ้อมแขน หลังพักได้ไม่กี่นาที ท่านชายสูงศักดิ์ชักติดใจ สาวน้อยวัยละอ่อนที่มอบความสุขและพรหมจรรย์แสนหวานแก่เขา เจ้าน้องชายแข็งคึกขึ้นมาอีกครา อยากกินสาวน้อยคนงามอีกสักหน “น้ำหวานจ๋า ไปอาบน้ำด้วยกันนะ” ไม่ทันที่น้ำหวานได้เอ่ยปากตอบอะไร ความใจร้อนของคนแก่ที่สวมวิญญาณหนุ่ม ลุกขึ้นช้อนอุ้มร่างเพรียวบางอ่อนเปลี้ยพาหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะวางเธอลงในอ่างที่มีน้ำอยู่เต็ม น้ำร้อนที่เปิดรอมานานกลายเป็นเย็นแล้วก็อุ่นร้อนขึ้นมาได้อีกครั้งเมื่อสองร่างเปลือยเปล่านอนแช่ด้วยกัน เพลิงราคะโหมกระพืออีกหน ท่านชายสูงศักดิ์นั่งซ้อนหลังน้ำหวาน มือนุ่มหนาที่มีสบู่เหลวอยู่ด้วย นวดเฟ้นสองเต้าอวบใหญ่ วนซ้าย วนขวาอย่างเน้นหนัก จนดวงตาน้ำหวานฉ่ำปรือ เคลิ้มเสียว เขาไม่หยุดรุกเร้ากลับส่งนิ้วกลางแยงยั่วกลีบกุหลาบ ทำเอาเจ้าของร่างกระตุกด้วยความซ่าน ยกก้นลอยร่อนตามสัญชาตญาณ “อืออ ท่านขา….” เสียงหวานขาดห้วง ร่างเพรียวบางบิดเกร็ง เสียวจับใจ กางขาแยกกว้างให้นิ้วร้ายล่วงลึกถนัดสมใจ “น้ำหวาน เธอหวานสมชื่อจริงๆ พี่ จะทนไม่ไหว อูย” เขาหยุดการกระทำชั่วครู่ ด้วยทนความงดงาม ใสซื่อของเธอไม่ไหว จับน้ำหวานหันหน้ามาประจัน ยกก้นเธอขึ้น แล้วกดลงมาให้ถ้ำรักของเธอครอบคลุมความเป็นชายของเขาจนหมดลำ หญิงสาวสะดุ้งโหยง เชิดหน้าระบายความเสียวสะท้าน “จัดการเลย ควบพี่น้ำหวาน” สั่งเสียงกระเส่า ยกก้นของน้ำหวานอีกครั้งเพื่อนำทางให้กับเธอ หญิงสาวร่อนเอวตามจังหวะมือ นุ่มหนา จากนั้นสะบัดสะโพกเป็นระวิง ไม่หยุด ไม่เหนื่อย มีแต่เสียวซ่าน น้ำหวานหลับตาแน่น ร่อนเอว ส่ายไม่ยั้ง หวังเอาชนะคนใต้ร่าง คว้าเส้นชัยก่อน แล้วเธอก็ทำสำเร็จ “ซี้ดด กรี๊ดดด” เสียงกรีดร้องดังลั่น เธอคว้าเส้นชัยได้สำเร็จ หากแต่ท่านชายสูงศักดิ์ไม่ยอมแพ้ จับสะโพกมนแน่น อัดแรงขึ้นใส่อีก แล้วอัดกระแทกอีกครั้ง และอีกครั้ง กระทั่งเสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างหนากระตุกเกร็งถี่ โอบรัดร่างเพรียวบางระทวยแน่น ทั้งสองร่วมกันหายใจหอบเหนื่อยกับกีฬาในอ่างน้ำ แล้วเมื่อหายใจคล่อง ท่านชายสูงศักดิ์เป็นฝ่ายอาบน้ำ ขัดสีฉวีวรรณให้น้ำหวานอย่างเอาใจ แล้วถึงอาบให้ตัวเอง จากนั้นช้อนอุ้มน้ำหวานมาวางบนเตียงนอน จ้องตากันด้วยแววตาหวานซึ้งหยดย้อย “เธอทำให้พี่มีความสุขมากน้ำหวาน พี่จะไม่ทิ้งเธอ จะเลี้ยงดูน้ำหวานให้สุขสบายไปทั้งชาติ” หม่อมเจ้าอิทธิพันธ์จุมพิตหน้าผากเนียนระเรื่อยมาที่กลีบปากจิ้มลิ้ม บดจูบคลอเคล้าแสนหวาน นุ่มนวล น้ำหวานหลับตาพริ้ม เคลิ้มกับสัมผัสนั้นอย่างเต็มใจ หม่อมเจ้าอิทธิพันธ์ประคองน้ำหวานเข้ามาในวังสายหมอก หญิงสาวกวาดตามองความงดงามของวัง นี่นะเหรอ ที่อยู่ของคนมีเงิน มียศถาบรรดาศักดิ์ เขาอยู่กันสุขสบายดีแท้ ต่างจากที่เธอเคยอยู่แออัดไปด้วยเด็กกำพร้า ด้วยความสวยของเธอ ทำให้เจ้าของอาบอบนวดพบตอนเธอเดินหางาน และหม่อมเจ้าอิทธิพันธ์ก็ได้พบเธอและรักเธอ จึงพาเข้ามาอยู่ในวัง “นี่นมอุ่น แม่นมที่เลี้ยงฉันมา” เปลี่ยนสรรพนามเรียกตัวเอง ด้วยความเกรงใจแม่นม ก่อนจะแนะนำนมอุ่น หญิงชราวัยหกสิบกว่าให้น้ำหวานได้รู้จัก เธอยกมือไหว้อย่างนอบน้อมถ่อมตน “นมอุ่น จัดห้องให้น้ำหวานตามฉันสั่งแล้วนะ” ประมุขวังถามเสียงนุ่ม “จัดไว้ปีกซ้ายอยู่ชั้นเดียวกับท่านชายค่ะ” แม่นมตอบด้วยรอยยิ้มอบอุ่นเหมือนชื่อ “ไปน้ำหวานฉันจะพาไปดูห้อง กระเป๋าเดี๋ยวให้แสนยกตามไป” ท่านชายพูดก่อนจะหันไปสั่งแสนที่ยืนอยู่ไม่ห่าง เธอก้มลงหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กเดินตามประมุขของวังขึ้นไปยังห้องนอนที่ถูกจัดไว้ หม่อมเจ้าอิทธิพันธ์หลงรักน้ำหวาน และดีใจที่เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ความสวย เซ็กซี่ของน้ำหวานสะกดใจท่านชายสูงศักดิ์ตัดสินใจ ไถ่ถอนตัวเธอจากนวลจันทร์ พาเข้ามาอยู่ในวังหวังแต่งตั้งเป็น ‘ชายา’ “น้ำหวานกราบขอบพระคุณท่านที่เอ็นดูน้ำหวานและพาน้ำหวานเข้ามาอยู่ในวัง น้ำหวานจะจงรักภักดีกับท่านและทำตามที่ท่านสั่งทุกอย่างค่ะ” น้ำหวานพนมมือกราบลงที่อกของประมุขวัง น้ำตาเอ่อคลอรินไหล ตื่นตันใจ ที่ต่อแต่นี้เธอจะมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องขายเรือนร่างให้ชายใดเชยชม “เรียกพี่สิจ๊ะ เมียจ๋า” ลับหลังคนอื่นท่านชายสูงศักดิ์ขอให้น้ำหวานเรียกเขา ‘พี่’ ฟังแล้วกระชุ่มกระกระชวย เขายิ้ม โอบกอดภรรยาคนสวยคราวลูกแนบอก ด้วยความรักทั้งหมดมอบให้เธอ น้ำหวานสะอื้นเบาๆ ดีใจเหลือล้น ชีวิตเธอเหมือนการ์ตูนเรื่อง ‘ซินเดอเรลลา’ ที่เธอดูซ้ำไปซ้ำมา มันจะพลิกผันแบบนั้นใช่ไหม? น้ำหวานหาคำตอบไม่ได้ แต่แค่นี้เธอก็ดีกว่าที่ผ่านมามากแล้ว ถึงแม้จะต้องเป็นเมียลับ เขาก็เป็นผู้ฉุดเธอขึ้นมาจากโคลนตม ฉะนั้นเธอจะซื่อสัตย์และภักดีกับหม่อมเจ้าอิทธิพันธ์คนนี้เพียงคนเดียว “น้ำหวานรักท่านพี่ค่ะ” เธอบอกความรู้สึก คนตัวโตหัวเราะร่า หน้าบาน ยิ้มไม่หุบ “ชื่นใจจัง” กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ทั้งสองนั่งคุย หยอกล้อกันหวานชื่น หลังแสนออกจากห้องไปนานแล้ว
已经是最新一章了
加载中