บทที่ 214 ไปด้วยตัวเอง 1

บทที่ 214 ไปด้วยตัวเอง 1 จรินทร์รู้สึกว่า ถ้าคเชนทร์ที่อยู่เมืองเมฆรู้ละก็ ต้องกระอักเลือดแน่ คณพรรู้สึกระทมทุกข์ แต่ไม่สามารถแสดงออก จึงได้แต่บีบนิ้วของจรินทร์อย่างเงียบๆ จรินทร์ก็พูดขึ้นมาเสียงดัง “คณพร เธอบีบฉันทำไม?” เมื่อเห็นจรินทร์ตัดเยื่อใยรอนๆ ทำให้ดวงตาเธอลุกเป็นไฟก่อนจะปฏิเส