บทที่ 215 ไปด้วยตัวเอง 2

บทที่ 215 ไปด้วยตัวเอง 2 มือของภาคินบีบโทรศัพท์แน่นขึ้นเล็กน้อย เมื่อเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่รู้สึกดีด้วย ใจก็ประหม่าเล็กน้อย “ไม่เป็นไรหรอก พวกเราไม่ต้องรีบร้อน ผมพาคุณหาเธอเจอแน่ ถ้าหาไม่เจอ เดี๋ยวผมจะไปส่งคุณที่โรงแรม เจอกันที่นั่นน่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้ว” เมื่อได้ยินภาคินพูด ก็รู้สึกโล่ง