๔.๒ ยามสองเราต้องห่างไกล

เตชินท์ครางออกมาอย่างชื่นชม พลางวางมือลงบนกุหลาบช่อสวยที่มีปอยไหมแสนนุ่มอำพรางอยู่แค่บางเบา เขาทำความคุ้นเคยพร้อมกับประกาศความเป็นเจ้าของไปในคราวเดียวกัน อนุรดีได้แต่จ้องเขม็งมองการกระทำของเขา แต่มองได้ไม่นานก็ต้องเปล่งเสียงร้องครางซี้ดออกมาด้วยความรัญจวนสุดขีด เมื่อแฟนหนุ่มก้มลงจูบตรงนั้น จูบแบบปาก