๔.๕ ยามสองเราต้องห่างไกล

ดังนั้นอนุรดีจึงบอกตัวเองว่า ตามใจเขาเถอะ ใช่ว่าเธอกับเขาจะไม่เคยเห็นเนื้อตัวกันเสียเมื่อไหร่ ลำแขนเรียวค่อยๆ ละออกจากการกดทับผ้ามันลื่น เสื้อนอนตัวสวยร่วงหลุดลงไปกองอยู่บนตัก เปิดเปลือยร่างกายขาวโพลนช่วงบนต่อสายตาคนรักทันที “หนูดีจ๋า...” เขาครางเรียกชื่อเธอพลางแพนกล้องมายังส่วนสำคัญอีกครั้งคล้ายก