บทที่ 8 พรหมจรรย์ที่ขาดสะบั้น 1

บทที่ 8 พรหมจรรย์ที่ขาดสะบั้น นันวราถูกเหวี่ยงลงบนเตียงนุ่ม แต่ยังไม่ทันได้ถดกายหนี ร่างหนาก็โถมตามลงมาทาบทับอย่างรวดเร็ว พร้อมมือใหญ่ที่ตะโปมจับสองเต่งเต้าเคล้นคลึงอย่างหนักหน่วง โดยไม่สนใจต่อเสียงร้องที่ดังอยู่ข้างหู “อย่านะคุณต้น อย่าทำแบบนี้ ไอ้คนป่าเถื่อน” “ทำไม หวงตัวนักเหรอไง ทีกับผู้ชายค