已经是第一章了
บทที่ 8 พรหมจรรย์ที่ขาดสะบั้น 3
“ผม…” เขาพูดต่อไม่ออก ได้แต่ก้มหน้านิ่ง ยอมจำนนแก่โชคชะตา พร้อมหยดน้ำตาที่ยังคงไหลรินอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่ง…
“บ้าป่ะ นอนไปร้องไห้ไป ยังกับเด็กน้อย”
เสียงใสๆที่ดังขึ้นใกล้ๆตัว ทำให้เขาตื่นจากความฝัน ดวงตาสีน้ำตาลเข้มลืมโพลงขึ้นมา เห็นเมียสาวนั่งอยู่ตรงขอบเตียงโดยมีผ้าห่มผืนบางปิดตั้งแต่ช่วงอกลงไ
已经是最新一章了
加载中
