บทที่ 27 หวังได้ไหม…ว่าใจจะรัก 1

บทที่ 27 หวังได้ไหม…ว่าใจจะรัก ผ่านไปอีกหลายวันจวบจนครบสัปดาห์ที่นันวรามาพักฟื้นที่บ้านหลังงาม หล่อนเริ่มคุ้นชินกับทุกคน แต่ที่ทำให้หล่อนเศร้าไปบ้างคงเป็นตติยะที่ช่วงนี้งานสุมตัวหนักจนไม่มีเวลาให้หล่อนมากเหมือนช่วงแรกๆ ตฤณคงเห็นว่าหล่อนเหงาที่นั่งจับเจ่าอยู่แต่ในห้องจึงพาหล่อนไปเที่ยวสวนสัตว์เขาด