บทที่11.สวรรค์มีตา...นรกมีจริง... 5/6

วันวาดเดินลงไปก่อนเธอยืนคอยและรีบถลาเข้าไปตอนที่วีแชร์ของชายหนุ่มเกิดสะดุด “เจ็บมั้ยคะ?” เสียงตื่นๆ บวกกับความห่วงใยที่ผสมปนมาในกระแสเสียง สลายความขุ่นใจของชายหนุ่มไปจนหมด เขายิ้มอ่อนๆ ให้หล่อน มือแข็งแรงเอื้อมตบบนหลังมือของวันวาด “ไม่เลย...ฉันไม่ได้เป็นอะไรเลยนะวาด ห่วงฉันเหรอ?” แป้นกับเอก เบื