บทนำ

บทนำ ท้องพระโรงของวังหลวง “ฝ่าบาท! นำพระศพท่านอ๋องกับพระชายาเข้ามาแล้วพ่ะย่ะค่ะ” บุรุษรูปร่างสมส่วนในฉลองพระองค์ยาวสีทองปักลายมังกรห้าเล็บพยักหน้ารับ แล้วพูดต่อ “พวกเจ้าออกไปก่อน เจิ้นขออยู่คนเดียว” “พ่ะย่ะค่ะ” ทหารที่เป็นผู้เดินเข้ามารายงานรับคำ ก่อนจะรีบออกไป ร่างสูงเดินลงจากบัลลังก์มังกรมาที่โลงไม้ขนาดใหญ่กลางห้อง พลางทอดสายตามองไปยังร่างไร้วิญญาณสองร่างในอาภรณ์แต่งงานสีแดงสง่าสมฐานะที่นอนจับมือกันอยู่ในนั้นด้วยความสลดใจ ใบหน้าซีดเซียวของหนึ่งบุรุษที่ถูกแต่งแต้มให้ดูมีชีวิตชีวา แต่กลับหลับตาพริ้มไร้ซึ่งลมหายใจ และหนึ่งสตรีที่สวมผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว ซึ่งปักลายขลิบทองอย่างประณีตไว้ เพื่อรอให้ถึงเวลาที่คนข้างกายจะมาถอดมันออก ก่อนจะเริ่มเข้าสู่ค่ำคืนแห่งความสุขที่คู่รักทุกคู่ต่างก็เฝ้าฝัน… น่าเสียดายเหลือเกินที่มันมิมีแม้แต่โอกาสจะถูกปลดออก… เจ้าของร่างทั้งสอง ยามมีชีวิตอยู่ก็มิได้มีโอกาสทำพิธีวิวาห์เข้าหอร่วมเตียงกัน… ได้เพียงร่วมโลง เคียงหลุมยามวายปราณ… กระนั้นก็ยังนับว่าดีกว่ามิได้ร่วมอันใดกันเลย… เมื่อนึกมาถึงตรงนี้สายอัสสุชล[1]ของโอรสสวรรค์แคว้นฉินก็ไหลหลั่งออกมาจากพระเนตรทั้งสองข้างอย่างสุดกลั้น หนึ่งคือน้องชายร่วมบิดามารดาที่มียศถาบรรดาศักดิ์เป็นถึงชินอ๋องและพ่วงด้วยตำแหน่งแม่ทัพผู้เก่งกาจแห่งแคว้นฉิน ติดที่ว่าค่อนข้างจะใจร้อนหุนหันพลันแล่นไปหน่อย นอกนั้นดีไปหมด อีกหนึ่งคือน้องสาวนอกสายเลือดที่เสด็จย่าอุปการะเข้ามาในวังตั้งแต่ยังเด็ก และให้เสด็จพ่อของเขาแต่งตั้งนางเป็นท่านหญิง สดใส น่ารักสมวัย ถึงบางทีจะใช้เงินฟุ่มเฟือยและทำตัวน่ารำคาญไปหน่อยก็เถอะ ซู่ซู่...ซิ่นซื่อ... เหตุใดความรักของพวกเจ้าจึงกลายเป็นโศกนาฏกรรมไปได้!? แทนที่ข้าจะได้ร่วมยินดีในวันวิวาห์ ได้เป็นคนพระราชทานสุรามงคลให้พวกเจ้า กลับต้องเตรียมสุสานให้... คิดพลาง ‘ฉินชงเฉิน’ ก็นึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อไม่กี่เดือนก่อน หลังจากที่ ‘ฉินซิ่นซื่อ’ สูญเสียคนรักของตนจากการลอบโจมตีของพวกกบฏ แต่กลับกล่าวอ้างว่าเป็นฝีมือของ ‘ซู่ซู่’ และพยายามจะให้เขาซึ่งเป็นพระเชษฐา[2]ลงโทษนาง หึ...ช่างเป็นเรื่องตลกร้ายที่น่าขัน! สตรีบอบบางเช่นซู่ซู่น่ะหรือ...จะมีแรงโก่งคันศรยิงใส่หัวผู้อื่น อีกอย่างน้องสาวของเขาเป็นคนจิตใจดีมีเมตตา แม้บางคราจะดูเอาแต่ใจไปหน่อย แต่นางไม่เคยคิดร้ายต่อผู้ใด ทั้งวันที่เกิดเรื่องก็นอนป่วยอยู่ในตำหนักของตน อยู่ๆ จะไปฆ่า ‘ม่านชิงเซียน’ เพราะความริษยาได้อย่างไร ฉินชงเฉินในตอนนั้นนึกขันในความคิดของพระอนุชา[3]เป็นอย่างมาก… ทว่า... เพียงแค่เรื่องตลกร้ายนี่แหละคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด!!! [1] อัสสุชล = น้ำตา [2] พระเชษฐา = พี่ชาย [3] พระอนุชา = น้องชาย *มีหนังสือทำมือขาย 285 หน้า ตอนพิเศษ 3 ตอนแถมที่คั่นกับโปสการ์ด ไม่มีอัปลงในนี้ราคา 370฿ สนใจติดต่อสอบถามได้ที่เพจ หานยวี่ Han Yu ค่ะ ของมีจำนวนจำกัดนะคะ ^^*