已经是第一章了
บทส่งท้าย เสน่หาจำแลง (จบบริบูรณ์)
“คุณขมใจร้ายจังเลย ไม่สงสารผมบ้างเหรอครับ?” ชนินทร์ทำหน้าตาน่าสงสาร
“ฉันสงสารตัวเองมากกว่า ที่ต้องมีแฟนใจร้าย ไม่เคยถามสารทุกข์สุกดิบของเราสักคำว่าเราเป็นยังไงบ้าง” สุชีราบอกอย่างงอน ๆ แล้วขยับตัวออกแต่ชนินทร์ก็ขยับตัวมาใกล้
“ผมรู้ว่าคุณขมสบายดี”
“นายรู้ได้ไง ในเมื่อนายไม่เคยดูดำดูดีฉันเลย”
“ก็
已经是最新一章了
加载中
