พ่ายเกมรัก บทที่7.เผลอตัวหรือสมยอม 1/2

“อ้าว!! ไม่ได้เหรอ ก็ผมคิดแบบนั้นจริงๆ นี่” ชายหนุ่มพูดกลั้วเสียงหัวเราะ ดวงตาคมวาวสุกใส ทั้งสนุกและขบขัน “ไม่ตลกค่ะ...เชิญคุณกลับไปเถอะถ้าคุณมีธุระแค่นี้...” “จะพักเที่ยงแล้ว ออกไปหาอะไรทานกันดีกว่า...เอาน่า คนเยอะแยะคุณจะกลัวอะไรชรัญญา ผมไม่ใช่คนทำอะไรแบบไม่คิดหรอก” “ขอบคุณค่ะ แต่รัญขอทานคนเดีย