บทที่ 12
“สวัสดีตอนบ่ายครับคุณพาร์กเคอร์”
ไคล์ตีสีหน้าเบื่อหน่าย หลังจากจำได้ว่าใครเป็นเจ้าของน้ำเสียงนี้ พอหันหน้าไปมองเจ้าของน้ำเสียง ก็ไม่คิดปิดบังความรู้สึกของตนเอง
“สวัสดีครับคุณตำรวจ”
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาทจนเกินไป ไคล์จำต้องทักทายกลับคืน กว่าทั้งน้ำเสียงและสีหน้าเผยให้เห็นว่าไม่อยากเสวนากั