บทที่3.วิมานรักวิมานทุกข์ 1/3

“อ๊าคคค” เสียงคำรามลั่นกับร่างกายที่เกร็งเครียด ชายหนุ่มสาดใส่ความต้องการของตัวเอง ในช่อสวาทคับแน่น เขาขยับตัวเนิบนาบให้สัดส่วนอ่อนนุ่มรูดรัดสายธารขุ่นข้น ออกไปจากร่างกายทุกหยาดหยด แล้วจึงทิ้งตัวทาบทับร่างกายชื้นเหงื่อของคนใต้ร่าง แข้งขาอ่อนแรงเมื่อถูกรีดพลังงานจนเกือบหมด ดวงตาสีน้ำตาลเหลือบทองหรี่ป