บทที่ 13 ว่าที่พ่อตา...(5)

บทที่ 13 ว่าที่พ่อตา...(5) “นี่อาหมายนี่ลื้อหลงเสน่ห์อาตี๊จนไม่เชื่ออั๊วแล้วหรือ ?” เจ้าสัวแสร้งถามอย่างน้อยใจ ก่อนจะหันหน้าไปทางอื่นอย่างคนอิจฉาลูกเขย นั้นทำให้สายตาคมกริบมองว่าที่พ่อตาอย่างนึกขำ นี่ตาแก่ว่าที่พ่อตาเขาอิจฉาเขาอย่างนั้นเหรอ น้ำฟ้าหน้าเสียนิดๆ ก่อนจะเอนศีรษะประจบบิดาอย่างอ้อนๆ “