ลี่หนิง1/6

เวลานี้เหมายจิวหรือฮูหยินรองตั้งครรภ์ได้ 8 สัปดาห์แล้วข้าให้พี่ซุงไปเชิญพ่อบ้านมาหาและบอกให้พ่อบ้านเรียกข้าว่าคุณหนูเหมือนพี่ซุง “คุณหนูใหญ่มีอะไรรึเปล่าขอรับ รึต้องการอาหารเพิ่ม” แหม ทีอย่างนี้อ่อนน้อมถ่อมตนเชียวนะข้าเอายาให้เขาและบอกให้ใส่ในอาหารของฮูหยิงรอง ตอนแรกเขาปฎิเสธยกใหญ่“ มันไม่ใช่ยาขับเลือด แต่ก็ร้ายแรงถ้าไม่ได้ยาแก้นี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ข้าจะขอร้อง หลังจากนั้นทำเหมือนเราไม่รู้จักกันเถอะ ข้าไม่รู้เรื่องรึไม่เห็นอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่พ่อบ้านทำทั้งนั้น ส่วนพ่อบ้านก็ทำเป็นไม่เห็นและรู้เรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่ข้าทำด้วย” เขาตอบตกลงทันที พี่ซุง ซุง ไม่เคยถามและสงสัยอะไรในตัวข้าเลยข้าบอกนางว่าต้องการอิสระและไม่นานเราจะได้ออกจากกรงแห่งนี้ นี่เป็นวิธีเดียวที่เราจะออกจากที่นี่ได้ พี่ซุงไปรับอาหารกลับมาบอกว่าที่ห้องครัวกำลังต้มยาให้ฮูหยินรองนางเลือดออกโอกาสที่จะแท้งมีสูงมาก แต่ถ้ามียาวิเศษเม็ดนั้นโอกาสรอดมีแน่นอนยาวิเศษที่ว่านั้น ทำมาจากสมุนไพร ห้ามเลือดหายากทุกชนิดมารวมกัน ซึ่งมันเหลือเม็ดเดียว ทำไมข้ารู้ว่ามียาเม็ดนั้น ก็อ่านจำมาจากหนังสือนิยายที่ข้าเข้ามาอยู่นี่ หนางหลิวให้คนสนิทไปซื้อ แต่ทางร้านแจ้งว่ายาเม็ดนั้นมีคนซื้อไปก่อนหน้านั้นแค่ 3 อาทิตย์ ก็อยู่ในมือข้านี่แหละเจ้าคะ หึ หึ ตอนนี้ที่จวนวุ่นวายกันมากหนางหลิวให้คนสนิทไปสืบว่าใครเป็นคนครอบครองยาเม็ดนั้น ระหว่างนั้นเขาก็ยังออกไปดูร้านอยู่ ช่วงบ่ายองครักษ์มารายงานว่าคนที่ซื้อยาไปคือสาวใช้ฮูหยินใหญ่ ชื่อแม่นางซุง ซุง เขาถามว่าคนอย่างนางนะรึจะรู้จักยาแบบนั้น เห็นทีต้องไปเยือนเรือนท้ายจวนสักหน่อยแล้ว ข้าคาดการณ์ไว้แล้วเย็นนี้คนผู้นั้นน่าจะมาหาข้า คงไม่ปล่อยให้ภรรยาและลูกเป็นอะไรไป “ คุณหนูๆ คนผู้นั้นมาหาคุณหนูเจ้าคะ”ยังไม่ทันตั้งตัวก็มาเร็วกว่าที่คิดแฮะ“เขานั่งรออยู่ที่ห้องโถงเจ้าคะไปเจ้าคะพี่ขออยู่เป็นเพื่อนนะเจ้าคะ” “ ปล่อยให้เขารอสักพักไม่เห็นเป็นอะไรพี่ซุงพี่อยู่นี่ ข้าออกไปคนเดียวได้ถ้าข้าให้พี่ออกไปแล้วค่อยเอาสิ่งนี้ออกไปด้วย” นางยิ้มแล้วชูสองนิ้วพูดว่าสู้ๆ ระหว่างที่เดินทางมา เขาแปลกใจมาก ปกติมีจวน 2 หลังที่อยู่ท้ายจวน ไม่คิดว่านางจะอยู่หลังสุดท้ายของจวนจริงๆ เพราะหลังนี้แม้แต่ห้องครัวก็รึเตาผิงไม่มี แล้วนางอยู่ได้ยังไงเขาฝากให้หญิงคนรักดูแลนางเหมยจิวรับปากว่าจะดูแลอย่างดี บอกว่านางอยู่สุขสบายสมกับเป็นคุณหนูใหญ่บุตรสาวเสนาบดี แต่ที่เห็นมันไม่ใช่ ห้องคนรับใช้ดูดีกว่านี้อีก ห้องโถงก็ไม่อะไรสักอย่าง มีเก้าอี๊นั่ง 2 ตัว วางห่างกันอยู่คนละฝั่งคั่นด้วยโต๊ะเก่าๆ เขาไม่ได้รักนางเพราะแต่งเข้ามาเพื่อให้เส้นสายทางการค้ากว้างขึ้นจึงคิดว่าไม่เป็นไรขอแค่เลี้ยงนางให้อยู่สบาย ในจวน ไม่คิดว่านางจะอยู่ในสภาพแบบนี้สำหรับเหมยจิวคือผู้หญิงที่มีกริยามารยาทงดงาม อ่อนหวาน และเอาใจเขาดีที่สุด นางบอกกับเขาว่าจะดูแลทุกคนในบ้านให้สมกับความรักที่เขามีให้นาง ดังนั้นเขามอบอำนาจในจวนให้นางดูแลหมด นางเป็นคนขอแต่งเข้ามาพร้อมลี่หนิง เขาก็ปฎิเสธไม่ได้เพราะได้เสียกันก่อนหน้านั้นแล้ว หรือที่ผ่านมาเขาโดนหลอก เหมยจิวจะทำแบบนั้นทำไมในเมื่อทุกอย่างอยู่ในมือนางแล้ว