บทที่ 138
บทที่ 138
ทั้งคู่นั่งอยู่บนโซฟา เซี่ยหลิงหลิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“กินไก่ไหม?”เซี่ยหลิงหลิงเอ่ยถามเฉิงรุ่ย
“ไก่อบขิง? ไก่ตุ๋นเห็ดหอม? ไก่จานใหญ่?”
เซี่ยหลิงหลิง: “…เออ ฉันหมายถึงเกมน่ะ”
แววตาล้ำลึกของเฉิงรุ่ยจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้างาม
นับตั้งแต่ที่ไป๋หลงพาเซี่ยหลิงหลิงเข้าสู้วงการเกม เ