บทที่ 142
บทที่ 142
ผ่านไปครู่ใหญ่ ก็มีเสียงกรีดร้องที่อยู่ไม่ไกลดังขึ้นซึ่งคาดว่าจะเป็นเสียงกรีดร้องของถูหนานที่พึ่งจะรู้ตัว เซี่ยหลิงหลิงจูงมือเลขาไปตามเสียง พาเธอมายังอีกห้องหนึ่ง
เธอเปิดประตูออกมา ฝีเท้าของทั้งสองหยุดลง จ้องมองชายสองคนในที่มืดอย่างเงียบๆ ข้างกายพวกเขาทั้งสองมีปีศาจที่น่ากลัวอยู่กลุ่