已经是第一章了
บทที่ 37 ความเจ็บปวด
นายดินนั่งรอลูกสาวเหมือนเช่นในทุกวัน ห้าทุ่มสี่สิบเป็นเวลาที่ลูกสาวต้องกลับมาถึงบ้าน ซึ่งจะตรงกับเวลาเดิมทุกวัน ขณะนี้ชายชราหันมองนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืนกว่า ซึ่งเกินเวลาไปเกือบชั่วโมง ยังไม่มีวี่แววว่าลูกสาวคนดีของเขาจะกลับเข้ามา นายดินหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะกดโทรตามด้วยใจที่ร้อนรุ่ม ก่อนที่สายตาจะเห
已经是最新一章了
加载中
