บทที่ 51 ถูกชะตา
“คุณรู้ตัวไหม ว่าคุณกำลังมองผม แบบที่พริมชอบมอง” ใบหน้าแสนใจดีนั้น ทำให้นันทิชาเผลอยิ้มตามคำพูดของเขา
“เปล่านะคะ ทิชาแค่รู้สึกขอบคุณจากใจจริงๆ ค่ะ” หญิงสาวชิงปฏิเสธ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเข้าใจผิด ฉับพลันภาพสายตาหยาดเยิ้มของพริมที่เคยมองทีภพก็แล่นเข้ามาในมโนภาพ ทำให้นันทิชาอดอมยิ้มกับความเพี้ยนของเพื่อน